Zagadka wiecznego piora A5.pdf

(2495 KB) Pobierz
Carol Shields
Zagadka wiecznego pióra
Z angielskiego przełożyła Ludmiła Mariańska
Tytuł oryginału: Swann
Wydanie oryginalne 1987
Wydanie polskie 1998
„Zagadka wiecznego pióra” to przemyślnie skonstruowana i
trzymająca w napięciu powieść, w której wątek kryminalny łączy
się z głęboką refleksją nad sekretem twórczości poetyckiej oraz
nad tajemnicą, jaką stanowi życie każdego w istocie człowieka.
Po Mary Swann, prostej wiejskiej kobiecie, zamordowanej przed
laty w nie wyjaśnionych do końca okolicznościach, pozostał
wydany w niewielkim nakładzie tomik olśniewających wierszy.
Zwracają one uwagę młodej badaczki literatury, a postać
tragicznie zmarłej poetki budzi zainteresowanie doświadczonego
autora biografii wybitnych pisarzy. Na sympozjum poświęcone
zapoznanej artystce słowa ma też przybyć zaprzyjaźniona z nią
niegdyś bibliotekarka i wydawca zbiorku, emerytowany redaktor
prowincjonalnej gazety. Jednak jeszcze przed tym spotkaniem
zaczynają ginąć nieliczne egzemplarze książki Mary Swann i
pozostałe po niej pamiątki, w trakcie obrad zaś zostają skradzione
teksty referatów, rękopisy i inne przygotowane materiały. Komu
może zależeć na tym, by zatrzeć wszelkie ślady życia i dorobku
poetyckiego Mary Swann?
-2-
Spis treści:
Sara Maloney.................................................................................................................................................................. 5
Morton Jimroy..............................................................................................................................................................85
Rose Hindmarch..........................................................................................................................................................159
Co Rose Hindmarch ma na głowie........................................................................................................................ 159
Pewne znaki orientacyjne...................................................................................................................................... 164
Teraz ukazuje się Rose...........................................................................................................................................169
Gdzie Rose mieszka............................................................................................................................................... 172
Sobotni wieczór w Nadeau....................................................................................................................................182
Bezładne rozmyślania Rose Hindmarch................................................................................................................ 190
Rose Hindmarch nawiedza listopadowa chandra..................................................................................................202
Rose i Homer jadą na niedzielną przejażdżkę....................................................................................................... 208
Rose dostaje list, a także sama pisze......................................................................................................................220
Rose Hindmarch wydaje przyjęcie........................................................................................................................ 223
Frederic Cruzzi............................................................................................................................................................228
Okrężna introdukcja...............................................................................................................................................228
Kilku przyjaciół Cruzziego.................................................................................................................................... 230
Nie napisana autobiografia Cruzziego w jednym zdaniu......................................................................................237
Kilka ostatnich zaproszeń i odpowiedzi................................................................................................................ 239
Sny Cruzziego........................................................................................................................................................ 260
Krótka nie przepisana historia wydawnictwa Peregrine Press: 1956-1976...........................................................265
Nie napisana relacja z dnia 15 grudnia 1965 roku................................................................................................. 274
Dom, w którym Cruzzi przeżył większą część swojego życia..............................................................................300
Sympozjum poświęcone Mary Swann........................................................................................................................307
-3-
Sarze Ellisyn Shields
Rzeki tego kraju
Żłobią dno schną uśmiercają.
Wody mojego ciała
Niewidoczne wzbierają.
Mary Swann
-4-
Sara Maloney.
1.
Nie tak dawno, bo jakieś dwa lata temu, kiedy miałam
dwadzieścia sześć lat, nosiłam wytarte dżinsy i koszulki
ozdobione na przodzie najdziwniejszymi nadrukami. Na takim
etapie wtedy byłam. Teraz jestem właścicielką sześciu par
pięknych pantofelków, które, kiedy ich nie noszę, trzymam w
oryginalnych pudełkach, owinięte w bibułkę. Każda para
kosztowała co najmniej sto dolarów. W szafie wiszą trzy suknie
(prać tylko chemicznie), dwa drogie kostiumy i osiem jedwabnych
bluzek przeważnie koloru lilaróż i złotawego jak brandy. Może to
niezbyt wiele, ale zadowalająco. Czytałam Henry'ego Thoreau, i
wiem, że prawdziwe bogactwo kryje się w królestwie ducha;
jestem jednak osobą, która potrafi wydobyć się z głębokiej
depresji, kiedy pogładzi palcami kaszmirowy szal.
Nazywam się Sara Maloney i mieszkam sama. Zawodowo - w
tych czasach ludzie lubią wiedzieć coś na ten temat - zajmuję się
nauczaniem na uniwersytecie, a także jestem feministyczną
pisarką, która ma pewne wątpliwości co do kierunku
feministycznego pisarstwa w Ameryce. Od dwudziestu pięciu lat
krzyczymy: „Moje życie należy do mnie!” Wzruszający okrzyk,
odbijający się szerokim echem, ale właściwie, jaki zawiera sens?
(Kiedyś świetnie wiedziałam, co to znaczy wolność, a teraz nie
mam pojęcia. Naturalnie okropnie mnie irytuje, że tę wiedzę
utraciłam).
Wczoraj wieczorem Brownie, który dzielił ze mną łoże, jak to
zazwyczaj czyni we wtorki, zarzucił mi, że stanowię klasyczny
przypadek wypalenia się. Zarzut ten stanowczo odrzucam.
O, potrafię jeszcze być impulsywna i trudna! Bywają dni, kiedy
-5-

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin