Czekoladowe pragnienie A5.pdf

(2574 KB) Pobierz
Care Santos
Czekoladowe pragnienie
Z języka katalońskiego przełożyła Karolina Jaszecka
Tytuł oryginalny: Desig de xocolata
Rok pierwszego wydania: 2014
Rok pierwszego wydania polskiego: 2016
Współcześnie. Sara, żona Maxa, prowadzi w Barcelonie dobrze
prosperujący sklep z czekoladą, który odziedziczyła po rodzicach. Kiedy po
wielu latach z kobietą i jej mężem kontaktuje się dawno niewidziany
przyjaciel i uznany cukiernik, Oriol Poiret, długo skrywane uczucia odżywają
ze zdwojoną siłą, a biały porcelanowy dzbanek do czekolady na powrót staje
się symbolem miłości dwojga bohaterów...
XIX wiek, czasy wspaniałego rozkwitu Barcelony i wielkich
przemysłowych fortun. Aurora, służąca państwa Turull, a zarazem opiekunka
i przyjaciółka ich córki Candidy, przeprowadza się wraz ze swoją
podopieczną do domu jej męża, Antoniego Sampsonsa, początkującego
producenta czekolady. Tam znajduje zapomniany przez wszystkich
porcelanowy dzbanek do czekolady, która wkrótce staje się świadkiem
burzliwych losów obu kobiet...
XVIII wiek. Mariana, żona Fernandeza, wynalazcy pierwszej maszyny do
robienia czekolady w formie tabliczek i oficjalnego dostawcy francuskiego
dworu, próbuje ukryć przed światem, że jej mąż nie żyje, i udowodnić, że
jako kobieta może być dobrym czekoladnikiem. Kiedy uświadamia sobie, że
jest ofiarą spisku, którego celem jest wykradnięcie maszyny jej męża, robi
wszystko, by spisek ten udaremnić...
Niezwykła historia trzech kobiet, które łączy jeden przedmiot –
porcelanowy dzbanek do czekolady, niemy bohater toczącej się przez ponad
200 lat opowieści osadzonej w scenerii zmieniającej się, lecz ciągle
malowniczej Barcelony.
-2-
Spis treści:
Preludium. Zmartwychwstanie.......................................................................................................................................5
Akt pierwszy. Papryczka, imbir i lawenda.....................................................................................................................9
Własności polimorficzne...........................................................................................................................................9
Za zdrowie madame Adelajdy z Francji..................................................................................................................41
Liczne talenty Oriola Pairota...................................................................................................................................87
709..........................................................................................................................................................................104
Pierwsze Interludium. Przykrywka.............................................................................................................................127
Akt drugi. Kakao, cukier i cynamon...........................................................................................................................136
Tristan i Izolda.......................................................................................................................................................136
Purytanie................................................................................................................................................................146
Don Giovanni.........................................................................................................................................................154
Norma....................................................................................................................................................................166
Trubadur.................................................................................................................................................................183
Traviata..................................................................................................................................................................197
Don Pasquale.........................................................................................................................................................213
Rigoletto.................................................................................................................................................................246
Drugie Interludium. Szczerba.....................................................................................................................................262
Akt trzeci. Pieprz, goździk, cykoria............................................................................................................................270
Jeden......................................................................................................................................................................270
Dwa........................................................................................................................................................................275
Trzy........................................................................................................................................................................280
Cztery.....................................................................................................................................................................286
Pięć.........................................................................................................................................................................299
Sześć......................................................................................................................................................................314
Siedem....................................................................................................................................................................322
Osiem.....................................................................................................................................................................329
Dziewięć................................................................................................................................................................335
Dziesięć..................................................................................................................................................................339
Jedenaście..............................................................................................................................................................350
Dwanaście..............................................................................................................................................................352
Trzynaście..............................................................................................................................................................356
Czternaście.............................................................................................................................................................360
Piętnaście...............................................................................................................................................................370
Szesnaście..............................................................................................................................................................383
Finał. Madame Adelajda.............................................................................................................................................391
Wykaz postaci.............................................................................................................................................................396
Uwagi od autorki i podziękowania.............................................................................................................................402
-3-
Dla Deniego Olmeda, za wszystko,
che dirsi mal può dalla parola
1
.
Z wł. „czego nie da się wyrazić słowami”. Fragment zaczerpnięty z opery
Trubadur
Giuseppe Verdiego (przyp. tłum.).
-4-
1
Preludium. Zmartwychwstanie.
Szesnaście kawałków białej porcelany w różnych kształtach i
rozmiarach oraz tubka kleju, który „wszystko sklei”. Max zabiera
się do składania elementów układanki, chociaż tym razem za
bardzo go to nie bawi. Dochodzi czwarta nad ranem i powinien się
położyć, ponieważ za cztery godziny zadzwoni budzik, ale obiecał
Sarze, że się tym zajmie, i nie chce jej rozczarować.
Podnosi kawałki ze stołu i próbuje je dopasować. Pokrywa
brzegi klejem i przez chwilę przyciska elementy do siebie, żeby
maź porządnie je złączyła. Z zadowoleniem przygląda się
efektom: w niektórych miejscach rys połączeń niemal nie widać;
gdzie indziej jednak są wyraźne, szczególnie tam, gdzie musiał
posklejać drobne kawałki albo gdzie brzegi się wyszczerbiły.
Mimo to powoli udaje mu się zrekonstruować przedmiot, który
wydawał się nie do odzyskania. Warto padać ze zmęczenia po tak
długiej nocy jak ta. Sara będzie zaskoczona, kiedy rano wejdzie
do kuchni i zobaczy, że zadał sobie tyle trudu.
To był wspaniały wieczór. Najpierw dwaj najlepsi przyjaciele
po latach szczerze sobie porozmawiali. Potem zjawiła się Sara -
tak czarująca, piękna i pewna siebie. Co się dzieje z kobietami po
czterdziestce? Skupiają się na swoich zaletach, przez co nabierają
więcej siły, mądrości, spokoju i stają się bardziej atrakcyjne niż
przed dwudziestu laty. Tego wieczoru Max zobaczył to w swojej
żonie i poczuł dumę. Czuł się dumny, że Sara należy do niego.
Cóż to za przyziemne i błędne doznanie, chociaż musi przyznać,
że niezwykle krzepiące.
Po wyjściu Oriola zaczęli sprzątać po kolacji: jedno zbierało ze
stołu naczynia, drugie zmywało - idealny podział zadań, który
mieli przećwiczony od lat. Jednocześnie rozmawiali o
wieczornym spotkaniu. Dobrze, że w końcu ich przyjaciel
-5-
Zgłoś jeśli naruszono regulamin