Mali strażnicy przyrody Tydzień 3 (U MNIE TYDZIEŃ 2)
W tym tygodniu dzieci:
− wysłuchają opowiadania Małgorzaty Skrobacz Spotkanie z małym czarodziejem
− porównają wygląd drzew iglastych i liściastych
− poznają literę f, F
− podadzą skojarzenia do słowa las
− omówią części drzewa
− dowiedzą się, gdzie jest powietrze i jak oczyścić wodę podczas zabaw
− rozpoznają, czym zanieczyszczamy powietrze
− wysłuchają i nauczą się piosenki Nasza błękitna planeta
− wypowiedzą się, jak zachować się w lesie
− poznają pojęcie recykling
− posegregują odpady do odpowiednich koszy
− posprzątają plac przedszkolny
− wyjaśnią, dlaczego trzeba chronić kwiaty
− wykonają pracę plastyczną Chrońmy kwiaty – krokus
• Ćwiczenia poranne – zestaw 31. Bębenek.
• Dzieci w lesie – zabawa rozwijająca szybką reakcję na sygnał.
N. dzieli dzieci na dwie grupy. Pierwsza grupa to drzewa. Jej członkowie stoją w rozsypce.
Druga grupa to dzieci. Poruszają się swobodnie między drzewami. Na uderzenie w bębenek
dzieci jak najszybciej przykucają za najbliższymi drzewami. Podczas powtórzenia zabawy
następuje zmiana ról.
• Rzucamy szyszkami – ćwiczenie dużych grup mięśniowych.
Dzieci na niby spacerują po lesie. Co pewien czas naśladują podnoszenie szyszki i rzucanie
nią z dużym zamachem jak najdalej.
• Przedzieramy się przez leśne zarośla – zabawa z elementem czworakowania.
Dzieci poruszają się na czworakach między wyobrażonymi zaroślami. Co pewien czas się
prostują i maszerują do przodu.
• Toczymy zwalony pień – zabawa rozwijająca umiejętność wyczucia ciała i przestrzeni.
Dzieci dobierają się parami. Pierwsze dziecko jest przewróconym przez burzę pniem drzewa
– leży na podłodze. Drugie delikatnie turla pień w różnych kierunkach, z zachowaniem
zasad bezpieczeństwa. Po chwili następuje zmiana ról.
• Piłujemy drzewo – ćwiczenia ramion i tułowia.
Dzieci stoją w parach, twarzami do siebie. Podają sobie ręce i naprzemiennie przeciągają
je do przodu i do tyłu, z równoczesnym pochylaniem i odchylaniem tułowia – naśladują
piłowanie drzewa.
• Wracamy z lasu – ćwiczenie uspokajające.
Dzieci maszerują parami po obwodzie koła za wybraną parą. Co jakiś czas następuje zmiana
prowadzących i kierunków poruszania się.
Zajęcia 2. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw 16.
Woreczek (dla każdego dziecka), tamburyn, ławeczka gimnastyczna (lub dwie ławeczki).
Dzieci maszerują po obwodzie koła, odbierają od N. woreczki.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa.
Dzieci biegają po sali w rytmie wystukiwanym przez N. na tamburynie. Gdy instrument
milknie, zatrzymują się, kładą woreczki na różnych częściach ciała, wymienianych przez
N., np.: na głowie, na barku, na karku, na ramieniu wyprostowanym w przód, w tył, w bok,
na dłoni, na plecach, na klatce piersiowej, pod kolanem, na kolanie ugiętej nogi, na stopie.
Przyjmują taką pozycję, by woreczek nie spadł (skłon głowy w przód, opad tułowia
w przód, w tył, stanie na jednej nodze).
• Ćwiczenia szyi (z elementem zręczności).
Dzieci stoją, na głowach mają woreczki. Na sygnał N. zrzucają woreczki do dłoni ułożonych
na wysokości pasa. Podczas kolejnych powtórzeń próbują chwytać woreczki jedną ręką, na
zmianę – prawą, lewą.
Utrudnienie: ćwiczenie wykonują w marszu.
• Ćwiczenia wyprostne połączone z ćwiczeniami nóg.
Dzieci stoją, trzymają woreczki na głowach. Na sygnał N. wykonują przysiad podparty, starając
się, by woreczki nie zsunęły się im na podłogę, i wracają do pozycji wyjściowej.
Utrudnienie: w przysiadzie wykonują obrót dookoła własnej osi i powrót do pozycji wyjściowej.
• Zabawy kotka z myszką – zabawa ruchowa z elementem czworakowania.
Dzieci jako kotki ustawiają się w dowolnych miejscach sali, w pozycji na czworakach. Woreczki
(myszki) leżą na podłodze przy ich dłoniach. Kotki trącają myszki łapkami, na zmianę:
prawą, lewą. Przestraszone myszki uciekają – dzieci przesuwają woreczki ruchem ślizgowym
do przodu, a kotki usiłują dogonić myszki – w pozycji na czworakach zbliżają się do
woreczków. Myszki ponownie uciekają i zabawa toczy się dalej.
W zależności od liczby ćwiczących N. przygotowuje jedną ławeczkę gimnastyczną lub dwie
ławeczki gimnastyczne.
• Ćwiczenia równoważne na ławeczce gimnastycznej (z zeskokiem).
Dzieci rozkładają woreczki na ławeczce, w odległości półtorej stopy od siebie. Ustawiają
się w rzędzie przed ławeczką, przechodzą po niej pojedynczo, z ramionami wyciągniętymi
w bok, przekraczając przybory. Zatrzymują się na końcu ławeczki i wykonują zeskok do
przysiadu podpartego, po czym wracają na koniec rzędu.
Utrudnienie: przekraczają przybory z wysokim unoszeniem kolan, następnie przeskakują
przez nie obunóż, z asekuracją.
• Przerzuć na drugą stronę – ćwiczenie z elementem rzutu.
Dzieci leżą w dwóch szeregach, twarzami do siebie. Pomiędzy szeregami jest ustawiona
ławeczka gimnastyczna, w odległości dwóch metrów od głów ćwiczących. Dzieci trzymają
w dłoniach woreczki, podnoszą ramiona nad podłogę i starają się przerzucić przybory na
drugą stronę ławeczki. Ćwiczenie, poprzedzone sygnałem N., wykonuje, na zmianę, pierwszy
szereg, a następnie – drugi szereg.
• Ćwiczenie stóp, z elementem równowagi.
Dzieci ustawiają się w dwóch szeregach, przodem do siebie. Pomiędzy szeregami znajduje
się ławeczka gimnastyczna. Woreczki leżą na podłodze, przy stopach dzieci. Na sygnał
dzieci chwytają woreczki palcami jednej stopy i przenoszą je na ławeczkę. Palcami drugiej
stopy zdejmują woreczki z ławeczki na podłogę.
• Wioślarze – ćwiczenie tułowia.
Dzieci siadają na ławeczce jedno za drugim, w siadzie okrocznym. Wykonują skłon tułowia
w przód, przenoszą ramiona w tył, następnie przechodzą do skłonu w tył, przenoszą ramiona
w przód. Po kilku powtórzeniach zmęczeni wioślarze odpoczywają. Łódki kołyszą się
na wietrze – dzieci, z ramionami wyciągniętymi w bok, wykonują skłony tułowia w prawą
i w lewą stronę.
• Ćwiczenie z elementem dźwigania.
Dzieci pomagają przenieść ławeczki gimnastyczne na miejsca.
• Ćwiczenia oddechowe.
Dzieci maszerują dookoła sali, unoszą woreczki trzymane w obu dłoniach przodem w górę,
wykonując wdech, i opuszczają w dół – wykonując wydech
Dzień 1 Dbajmy o las
• Slalom między drzewami – zabawa ruchowa.Pachołki.
N. ustawia pachołki na obwodzie koła. Wyznacza linię startu. Dzieci, jedno za drugim, biegną
slalomem między pachołkami.
• Drzewa iglaste i drzewa liściaste – porównywanie wyglądu.
Zdjęcia przedstawiające wybrane drzewa iglaste i drzewa liściaste, liście tych drzew, np.
kasztanowca, klonu, sosny, dębu, jarzębiny.
Dzieci oglądają zdjęcia przedstawiające wybrane drzewa iglaste i drzewa liściaste. N. mówi,
jak się one nazywają, a dzieci porównują ich wygląd. N. zwraca uwagę na różnice w wyglądzie
liści. Dzieci rozpoznają i nazywają liście, a następnie układają je pod zdjęciami właściwych
drzew.
Karty pracy, cz. 4, s. 1
− Rysuj budkę lęgową po śladach. Pokoloruj Rysunek.
Strefa przedszkolaka. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 65
− Rysuj farby po śladach. Powiedz, jaką głoskę słyszysz na początku słowa farby.
• Cztery pory roku. Wiosna – zabawa ruchowa przy muzyce Antonia Vivaldiego.
Dzieci tańczą przy muzyce.
• Co by było, gdyby ludzie nie dbali o to, co znajduje się wokół nich? – ekspresja słowna.
Dzieci siedzą na dywanie. N. prosi, aby wypowiedziały się na temat: Co by było, gdyby ludzie
nie dbali o to, co znajduje się wokół nich?
• Omiń kwiatki – zabawa ruchowa. Kwiatki z bibuły, tamburyn.
N. rozkłada na dywanie kwiatki z bibuły. Dzieci poruszają się ostrożnie między nimi tak, aby
ich nie podeptać, w rytmie tamburynu. Podczas przerwy w grze przykucają przy najbliższym
kwiatku, wciągają nosem powietrze – naśladują wąchanie kwiatków. Po chwili wypuszczają
powietrze ustami. Dźwięk tamburynu jest sygnałem do ponownego poruszania się.
• Nasza błękitna planeta – zapoznanie z piosenką tygodnia.
• Słuchanie piosenki Nasza błękitna planeta (sł. i muz. Jolanta Kucharczyk).
Nagranie piosenki Nasza błękitna planeta, odtwarzacz CD.
1. Wokół nas jest piękny świat
– złote słońce, niebo błękitne.
Drzewa, kwiaty, ptaki, motyle,
wody rzek i jezior przejrzyste.
A w oddali wielkie kominy,
dym wznosi się aż do nieba!
Brudne ścieki płyną do rzeki!
Coś wreszcie z tym zrobić trzeba!
Ref.: Dbajmy o naszą błękitną planetę
– o naszą piękną Ziemię.
Segregujmy śmieci, dbajmy o przyrodę,
czyste powietrze, czystą wodę!
Parlando:
Ode mnie zależy, jak za sto lat
będzie wyglądał nasz świat!
Od nas wszystkich zależy, jak za sto lat
Ref.: Dbajmy o naszą błękitną planetę…
Zajęcia 1. Słuchanie opowiadania Małgorzaty Skrobacz Spotkanie z małym czarodziejem.
W pewnym dalekim kraju żył mały czarodziej, który bardzo lubił zadbane, zielone miasteczka.
Każdej wiosny razem ze swym kotem Mruczkiem wyruszał w świat i szukał miast pełnych
czystych uliczek i domów, zielonych drzew, kolorowych, pachnących kwiatów, śpiewających
ptaków i radośnie bawiących się dzieci. Pewnego dnia dotarł do pięknego miasta. Wszędzie
w nim było czysto, zielono, dachy świeżo odmalowanych, niedużych domów lśniły w promieniach
słońca, a w powietrzu unosił się zapach kwiatów, których mnóstwo kwitło na balkonach.
Nigdzie nie leżały śmieci. A dzieci grabiły grządki i sadziły warzywa w przedszkolnym ogrodzie.
– Ha! Mój kocie. To przecież najładniejsze miasteczko, jakie kiedykolwiek widziałem – powiedział
czarodziej. – Zobacz, jak tu czysto. Nigdzie nie leżą śmieci, chodniki i ulice są zamiecione,
trawniki nie są zadeptane, drzewa nie mają połamanych gałęzi, a ptaki radośnie śpiewają,
nie bojąc się, że źli ludzie zniszczą im gniazdka. W oknach widać uśmiechnięte twarze mieszkańców.
Myślę, że wszyscy w tym miejscu muszą być bardzo szczęśliwi.
Kiedy czarodziej tak się zachwycał, usłyszał nagle straszliwy hałas. Nie wiadomo skąd, przez
środek głównej ulicy przebiegło czterech chłopców. To oni tak strasznie krzyczeli. Machali również
kijami, pisali kredą po murach domów, rozdeptywali ukwiecone klomby, łamali gałęzie
drzew i krzewów, rozrzucali papierki po zjedzonych cukierkach, a jeden strzelał z procy do wystraszonych
wróbli i kawek, które ze strachu próbowały schronić się za kominami domów.
– Cóż to było, mój kocie? – zdziwił się czarodziej.
– Miauu! To chłopcy, którzy wcale nie dbają o swoje śliczne miasto i wszystko w nim niszczą
odpowiedział Mruczek.
– Skoro tak – powiedział mały czarodziej – to dam im nauczkę. Zaczaruję miasteczko tak,
aby stało się ono najbardziej szarym i najbardziej brzydkim miastem na świecie.
– I jak powiedział, tak zrobił. Podniósł swoją magiczną pałeczkę, wypowiedział zaklęcie
i w jednej chwili całe miasteczko zrobiło się szare i brzydkie. Szare stały się kolorowe domy, zielone
alejki i wszystkie kwiaty, szarzy zrobili się również chłopcy. Kiedy zobaczyli, co się stało,
przestraszyli się nie na żarty.
W tym miejscu N. przerywa opowiadanie i prosi dzieci, aby wymyśliły, co się mogło
wydarzyć dalej, a następnie kontynuuje swoją opowieść.
Przestraszeni chłopcy podbiegli do małego czarodzieja i zawołali:
– Co zrobiłeś z naszym miastem! Dlaczego tak je zaczarowałeś?!
– Ja? – zdziwił się mały czarodziej. – Przecież to wy chcieliście, aby wasze miasto było najbrzydsze
na świecie. Przed chwilą to pokazaliście – odparł spokojnie.
– Myśmy wcale tego nie chcieli – bronili się chłopcy.
– Nie? A kto łamał gałęzie, pisał po murach, straszył ptaki, deptał kwiaty, rozsypywał śmieci?
Kto to wszystko zrobił, kochani? No kto? – odpowiedział czarodziej.
Chłopcy bardzo się zawstydzili, zrobiło im się przykro, spuścili głowy, a w ich oczach pojawiły
się łzy. Chcieli naprawić wyrządzone szkody. Poprosili czarodzieja, aby pomógł im przywrócić
miasto do jego dawnego wyglądu. Obiecali również, że będą dbali o to, aby zawsze było
piękne i czyste. Czarodziej ze zrozumieniem pokiwał głową i podarował chłopcom kolorowe
pudełko. Umieścił w nim zadania do wykonania. Powiedział, że jeśli chłopcy je prawidłowo wykonają,
wtedy czar pryśnie.
• Rozmowa na temat opowiadania.
N. zadaje dzieciom pytania:
− Czym się zachwycał czarodziej?
− Co robili czterej chłopcy, których widział czarodziej?
− Dlaczego czarodziej zaczarował miasteczko?
− Jakie zadanie dostali chłopcy od czarodzieja?
Odkrywanie litery f, F Zajęcia 2. Odkrywanie litery f, F: małej i wielkiej, drukowanej i pisanej
• Wprowadzenie. Zdjęcia przedstawiające malarzy przy pracy, np. podczas malowania obrazu, malowania domu na zewnątrz i wewnątrz.
Dzieci przyglądają się zdjęciom.
N. zadaje im pytania:
− Do czego służą farby?
− W jaki sposób należy się nimi posługiwać?
− ...
PUSIA108