Adrian Kwiatkowski - Przykazania grzeszników.pdf

(1407 KB) Pobierz

Oskarowi i Oliwii – byście zawsze

uśmiechem zwalczali niepogodę

Vita brevis, ars longa

Rozdział I

Zatrzymał się, ciężko oddychając. Wejście do tunelu skutecznie pokrywał

bluszcz. Mężczyzna nabrał powietrza w płuca i wkroczył w ciemność.

Zgarnął z twarzy pajęcze nici i dostrzegł mnóstwo maleńkich płomyków.

Jaskrawoczerwone źrenice szczurów migały na tle krzywych ścian oraz

z płytkich sadzawek, powstałych wskutek panującej wewnątrz wilgoci.

Zaciekawione gryzonie zastanawiały się, któż zakłóca im południowy żer.

Ponad jego głową wzdłuż całego korytarza wędrowały krople błotnistej

mazi. Jedna z nich wpadła mu za kołnierz, przyprawiając go o dreszcze na

całym ciele.

Mężczyzna ostrożnie stawiał kroki. Nie chciał nadepnąć żadnego

zwierzęcia ani wpaść w pełne odchodów kałuże. Miał na sobie nowe szaty.

Niestety ogrom dziur sprawiał, iż nierzadko z wyrazem obrzydzenia na

twarzy lądował stopami w gęstej brei. Wystające skalne bryły oraz nagłe

wyrobiska nie ułatwiały wędrówki. Powietrze trąciło stęchlizną i guanem

nietoperzy. Pochodnia, trzymana w dłoni i uderzana podmuchami wiatru,

kreśliła na ścianach upiorne cienie przypominające smoliste postacie

oplatające znienacka jego tułów i szyję, by po chwili tej przedziwnej udręki

ulotnić się za zakrętem.

Do kościoła prowadziło kilka dróg: brama główna, z której nie mógł

skorzystać, oraz ten podziemny korytarz. Połączony był z piwnicami

ratusza i ukrytym wejściem znajdującym się w leśnych zaroślach nieopodal

granic Aiglun. Niewielu mieszkańców wiedziało o niskich tunelach,

wykopanych na wypadek nieprzewidzianych ataków nieznanych

najeźdźców. Umożliwiały one schronienie się w przybytku wiary bądź

ucieczkę poza teren miasta, gdzie dzięki łasce bożej można było uniknąć

śmierci z rąk barbarzyńców.

Po nodze przebiegł mu szczur, którego ogon dorównywał wielkością

żmijom, jakie miał okazję widywać na Wschodzie. Wzdrygnął się, choć

podobnych sytuacji doświadczał znacznie częściej, niżby chciał w swoim