Prom - Ove Logmansbo.pdf

(2004 KB) Pobierz

7102 WAŁCORW

Pamięci oﬁar ekstremizmu

Wszyscy rodzimy się szaleni. Niektórzy już tacy pozostają.

Samuel Beckett

osób zdecydowała się wyjść na pokład, kiedy prom zbliżał się do

pogrążonego

mgle

archipelagu.

Wypatrywała

zabudowań

Tórshavn, ale ze względu na parszywą pogodę ledwo dostrzegała

odległe klify na wyspie Streymoy.

Wichura była tak silna, że można było odnieść wrażenie, iż

potraﬁłaby wywiać duszę z ciała człowieka. A jeśli nawet nie, to z

pewnością zwiewała kaptur z głowy Katrine. Policjantka ściągnęła

mocniej sztormówkę, podchodząc do relingu.

Nie było na co patrzeć, ale nie zamierzała wracać pod pokład.

Przypuszczała, że to ostatni raz, kiedy może zobaczyć, jak prom

podchodzi do portu w Tórshavn. Nigdy więcej nie będzie miała okazji,

by płynąć nim z Danii – podjęła decyzję o przeprowadzce na Wyspy

Owcze.

Cały jej dobytek znajdował się w samochodzie zaparkowanym na

piątym pokładzie. Cała jej przyszłość zaś czekała na nią w Vestmannie,

niewielkim miasteczku leżącym na północnym zachodzie wyspy. To

tam miała zamieszkać, założyć rodzinę, pracować i wspólnie z

Hallbjørnem Olsenem cieszyć się każdą chwilą życia.

Życia, którego długość stała pod znakiem zapytania. W tamtym

roku u Katrine zdiagnozowano raka piersi. Poddała się operacji i

długotrwałemu leczeniu, ale prognozy nie były najlepsze. Lekarze

dawali jej teraz pięć lat.

92.31 . zdog ,ainzcyts 41 ,atoboS

Świat zdawał się wyblakły. Katrine Ellegaard jako jedna z niewielu