Ake Edwardson - Dom na końcu świata.pdf

(3343 KB) Pobierz

…love supreme, a love supreme,

a love supreme, a love supreme…

John Coltrane,

A Love Supreme

Dla Rity

LICZYŁ JUŻ KAMIENIE NA PROMENADZIE. Zaczęło się

tydzień wcześniej, właściwie przed Bożym Narodzeniem. Jeden

kamień dwa trzy cztery pięć dwadzieścia sto. Wydawały się

większe, gdy słońce zaczynało chylić się ku brzegom Maroka po

drugiej stronie morza, gdy jego cień wyginał się nad nadmor-

ską promenadą, do falochronów na wschodzie. Znów zaczynał

liczyć kamienie.

Czas wracać do domu.

Las od razu przechodził w pustynię. Nadal nosił karabin,

wciąż ten sam – Husqvarna – z którego zastrzelono dwadzie-

ścia dzikich zwierząt, może sto. Szedł przez miasto. To było

jego miasto. Tam był u siebie. Tam był myśliwym pełną gębą.

Brakowało mi tego – powiedział do mężczyzny, którego minął

przed Nordstan

. Mężczyzna miał na sobie skórzaną kurtkę,

czapkę, rękawice, grube buty. A więc była zima. Wskazał na

karabin. W nikogo nie mierzył, po prostu szedł ulicami i trzy-

mał broń przed sobą. „Fajnie, że wróciłeś!”, zawołał mężczyzna.

„Udanego polowania. Bestii jest tu aż nadto!”. Słyszał krzyki

dobiegające z przepaści, przed nim, z tyłu i po bokach. Boże,

jak mi tego brakowało. Krzyczał, nie przestawał krzyczeć,

dopóki Angela nim nie potrząsnęła. Wtedy wrócił do rzeczywi-

stości.

Właściwie to nie była zima. Tam w ogóle miało nie być

zimno, o to właśnie chodziło.

– Styczeń, idealna pora na powrót do Göteborga – powie-

działa. – Rewelacyjna pogoda.

1 Nordstan – galeria handlowa w centrum Göteborga (wszystkie przypisy

tłumaczki)