• Ćwiczenia poranne – zestaw 25.
Tamburyn, bębenek.
• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych Przedświąteczne
porządki.
Dzieci naśladują odkurzanie, trzepanie dywanów,
mycie okien i wycieranie kurzu z mebli znajdujących
się na różnej wysokości.
• Ćwiczenie nóg Po schodach.
Dzieci naśladują zbieganie po schodach. Biegną
w miejscu, z wysokim unoszeniem kolan. Potem
wchodzą po schodach – maszerują w miejscu, z wysokim
unoszeniem kolan i z przechylaniem się na
boki.
• Czworakowanie Zajączki wielkanocne.
Dzieci naśladują sposób poruszania się zajączków – całe dłonie mają oparte na podłodze,
podciągają nogi do rąk. Co pewien czas zatrzymują się, stają słupka – wykonują przysiad,
palce wskazujące trzymają przy uszach, rozglądają się na boki. Potem zmieniają kierunek
poruszania się.
• Bieg Wesołe kurczątka.
Dzieci dobierają się parami, stają jedno za drugim. Pierwsze kurczątko przy dźwiękach
tamburynu odbiega od drugiego, które stoi w miejscu. Kiedy zabrzmią dźwięki bębenka,
pierwsze kurczątko zatrzymuje się, a drugie dobiega do pierwszego i staje za nim. Podczas
powtórzenia zabawy drugie kurczątko staje się pierwszym i prowadzi.
• Marsz po obwodzie koła – Spacer baranków.
Dzieci maszerują po kole i rytmizują tekst: Bielutkie baranki sobie spacerują, na Wielkanoc
wyczekują, trzymając rękę przy oczach, rozglądają się na boki, cicho pobekując: Bee, bee, bee.
• Zabawa ruchowa z elementem skoku i podskoku – Zające na łące.
Skakanki.
N. układa w ogrodzie przedszkolnym ze skakanek rów – przeszkodę dla zajęcy. Dzieci są
zającami. Poruszają się po wyznaczonym przez N. miejscu do zabawy. Nie mogą jednak
przejść przez rów. Część zajęcy jest po jednej stronie rowu, część – po drugiej. Na hasło N.:
Uwaga, rów! – zające podchodzą do rowu i przeskakują przez niego obunóż na drugą stronę.
Dalej zabawa toczy się według tych samych zasad.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Kura i kurczęta.
N. odgrywa rolę kury, dzieci to kurczęta. Kura chodzi po sali, mówiąc: Ko, ko, ko... Dzieci poruszają się wokół niej w dowolnych kierunkach, powtarzając: Pi, pi, pi. Kiedy kura przestanie wydawać odgłosy i przykucnie, kurczątka zbiegają się do niej i przytulają się do siebie. Pozostają przez chwilę w ciszy.
Marzec, tydzień 4 Wkrótce Wielkanoc
Dzień 1 Pisanki
• Karta pracy, cz. 3, nr 54.
− Połączcie, samodzielnie lub z pomocą N. pierwsze głoski z nazw zdjęć. Narysujcie w pustych polach
to, czego nazwę otrzymaliście. Z czym kojarzą się wam te nazwy?
• Słuchanie wiersza Doroty Gellner Pisanki, inscenizowanego sylwetami
Sylwety do wiersza.
Patrzcie,
ile na stole pisanek!
Każda ma oczy
malowane,
naklejane.
Każda ma uśmiech
kolorowy
i leży na stole grzecznie,
żeby się nie potłuc
przypadkiem
w dzień świąteczny.
Ale pamiętajcie!
Pisanki
nie są do jedzenia.
Z pisanek się wyklują
ŚWIĄTECZNE ŻYCZENIA
• Rozmowa na temat wiersza.
− Co znajduje się na stole?
Jak wyglądają pisanki?
Co wykluje się z pisanek?
• Poznawanie ciekawostek na temat pisanek.
• Dawniej uważano, że pisanki mają magiczną moc, dlatego np. dotykano nimi grzbietów bydła,
aby było zdrowe i płodne, toczono je wzdłuż zagonów oziminy, żeby zapewnić sobie dobry
urodzaj.
• Były one darem, który miał zapewnić obdarowanej osobie wszelką pomyślność (także w sprawach
sercowych).
• Pełniły one rolę wykupu w obrzędach wielkanocnych, np.: dyngusa, chodzenia z barankiem
lub kurkiem.
• Ludzie bogaci obdarowywali się drogimi pisankami, ze złota, przyozdobionymi szlachetnymi
kamieniami. Francuski jubiler Peter Carl Fabergé wykonał takie drogie pisanki na zamówienie
cara Rosji.
• Pisanki służyły do zabawy zwanej taczanką.
Turlało się po stole malowane jaja, zderzając je ze sobą. Wygrywała ta osoba, której pisanka
się nie potłukła.
• Zabawy pisankami.
Papierowe sylwety pisanek.
Dzieci otrzymują papierowe sylwety pisanek (po dziesięć). N. mówi rymowankę, a dzieci
ilustrują ją sylwetami pisanek, dodają i podają wynik. Np.
W lewej ręce pięć pisanek mam.
W prawej ręce trzy pisanki mam.
Pisanki tu, pisanki tam.
Ile razem pisanek mam?
W prawej ręce pięć pisanek mam.
• Wykonywanie pisanek – praca plastyczna.
• Karta pracy, cz. 3, nr 55.
− Narysujcie w pustych polach pisanki według podanych wzorów. Pokolorujcie rysunki pisanek na podane kolory.
− Podzielcie nazwy zdjęć na sylaby lub na głoski. Narysujcie w polach pod zdjęciami tyle kresek, z ilu sylab (5-latki) lub głosek (6-latki) składają się te nazwy.
Zajęcia 2. Zabawy i ćwiczenia z literą ł.
• Oglądanie obrazka przedstawiającego wiosenne prace w ogródku.
Obrazek przedstawiający wiosenne prace w ogródku.
− Co robimy wiosną w ogródku?
− Jakich narzędzi ogrodniczych potrzebujemy?
− Do czego potrzebujemy wideł, a do czego – motyki?
− Do czego potrzebujemy sekatora, a do czego – grabi i łopaty?
• Analiza i synteza słuchowa słowa łopata.
• Dzielenie słowa łopata na sylaby.
− Co słyszycie na początku słowa łopata?
• Podział na sylaby nazw obrazków, które rozpoczynają się głoską ł.
Obrazki przedmiotów/zwierząt/roślin, których nazwy rozpoczynają się głoską ł.
• Dzielenie słowa łopata na głoski.
• Podawanie przykładów słów rozpoczynających się głoską ł (łodyga, łuk, łubin...), mających
ją w środku (półka, głowa, igła...) oraz na końcu (dół, bawół, stół...).
− Z ilu głosek składa się słowo łopata?
• Zabawa ruchowa Przeczytaj i naśladuj.
Kartki z nazwami narzędzi ogrodniczych.
N. ma kartki z nazwami narzędzi ogrodniczych. Pokazuje je dzieciom, a one, po odczytaniu
tych nazw, naśladują czynności, jakie się nimi wykonuje.
Przykładowe nazwy: widły, grabie, sekator, motyka, łopata, konewka.
• Budowanie schematu słowa łopata.
Białe nakrywki.
• Analiza i synteza słuchowa imienia Łucja.
Dzielenie imienia na sylaby, na głoski; budowanie jego schematu.
• Pokaz litery ł: małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.
Litery: ł, Ł.
• Umieszczanie poznanych liter: ł, Ł, a, c, u, o, p, t, pod schematami słów łopata, Łucja.
• Odczytanie wyrazu łopata.
• Odkrywam siebie. Litery i liczby, s. 72.
• Odczytywanie wyrazu z N. Odszukanie na końcu kart kartoników z literami tworzącymi
wyraz łopata. Wycięcie ich, ułożenie z nich wyrazu, a potem przyklejenie w okienkach.
Pokolorowanie rysunku.
• Odczytanie sylab. Odczytanie sylab i wyrazów.
• Pisanie liter ł, Ł po śladach, a potem – samodzielnie.
• Odkrywam siebie. Litery i liczby, s. 73.
• Czytanie z N. wyrazów korzeń i liść. Samodzielne czytanie pozostałych wyrazów.
• Czytanie tekstu.
K
Dzień 2 Kura, kurczęta i pisanki
• Karta pracy, cz. 3, nr 56.
− Pokolorujcie rysunki jajek jednym kolorem, ale tak, żeby każde jajko było inne.
− Połączcie w pary takie same zestawy pisanek.
• Karta pracy, cz. 3, nr 57.
• Kończenie rysowania kurki i kogucika według wzoru.
• Kolorowanie jajka znajdującego się po lewej stronie
karty w różowe wzorki, a po prawej – w zielone
wzorki.
•Ćwiczenia klasyfikacyjne Jakie to święta?
Obrazki i sylwety związane ze świętami – Bożego
Narodzenia i Wielkanocy.
Oglądanie dwóch obrazków, mówienie, z jakimi świętami się one kojarzą i po czym dzieci to poznały.
Segregowanie sylwet związanych ze świętami Bożego Narodzenia i z Wielkanocą, umieszczanie ich
przez dzieci pod odpowiednimi obrazkami. Np. Boże Narodzenie: szopka, siano, opłatek, żłóbek, trzej królowie, choinka, bombki, gwiazda betlejemska. Wielkanoc: jajka, bazie, koszyk, baranek, palma,
kurczątko, zajączek, owies, pisanki.
• Słuchanie opowiadania Grzegorza Kasdepke Najpiękniejsze… z wykorzystaniem
ilustracji.
Jak wiadomo, każda mama pragnie, aby jej dziecko było naj, naj, najwspanialsze!... Prawda? Tak
samo rzecz się miała z pewnymi dobrze znanymi kurami. Któregoś ranka wszystkie trzy zniosły
jajka. Cóż to była za radość!
Gdakały wniebogłosy ze szczęścia! Spoglądały z miłością na swe jajeczka. Otulały je delikatnie.
Nasłuchiwały, czy zza kruchej skorupki nie dobiegnie ich czasem jakiś dźwięk. Jednym
słowem, jak wszystkie mamy, robiły sporo zamieszania.
− Z mojego jajeczka – gdakała pierwsza kura – wyrośnie najsilniejszy kogucik na całym
podwórku!
− A z mojego – gdakała druga – najpiękniejsza nioska w całej wsi!
Zaś trzecia kura była tak szczęśliwa, że nie wiedziała nawet, czy wolałaby chłopca, czy
dziewczynkę. Wszystkie jednak chciały, aby ich dzieci były najpiękniejsze. Postanowiły więc
pomalować skorupki jajek najwspanialej, jak tylko potrafiły.
− Mój kogucik – gdakała pierwsza kura – będzie czerwony w niebieskie paseczki.
− A moja nioska – gdakała druga – będzie różowa w zielone groszki.
Zaś trzecia kura nie mogła się zdecydować, czy pomalować jajo na pomarańczowo w brązowe
kwadraciki, czy na brązowo w pomarańczowe trójkąciki. Wszystkie były przekonane, że
z tak kolorowych jajek wyklują się najpiękniejsze kurczaczki na świecie. I rzeczywiście. Którejś
nocy usłyszały jakieś ciche trzaski, jakieś popiskiwania... – zanim się obejrzały, z popękanych,
kolorowych skorupek wyskoczyły ich dzieci.
− Jaka śliczniutka!... – wygdakała pierwsza kura.
...
PUSIA108