Magdalena Sobota - Ogród zły.pdf

(2366 KB) Pobierz

Wydanie pierwsze w języku polskim, Gdańsk 2021

Opracowanie redakcyjne: Anna Marzec

Skład: Dariusz Piskulak

Korekta: zespół

Zdjęcia na okładce: © Photographee.eu/shutterstock.com

ISBN 978-83-67204-11-8

www.o cynka.pl

Projekt okładki: Magdalena Zawadzka

e-mail:o cynka@o cynka.pl

Ja, obywatel Rzeczypospolitej Polskiej, świadom podejmowanych

obowiązków policjanta, ślubuję: służyć wiernie Narodowi, chronić

ustanowiony Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej porządek prawny,

strzec bezpieczeństwa Państwa i jego obywateli, nawet z narażeniem życia.

Wykonując powierzone mi zadania, ślubuję pilnie przestrzegać prawa,

dochować wierności konstytucyjnym organom Rzeczypospolitej Polskiej,

przestrzegać dyscypliny służbowej oraz wykonywać rozkazy i polecenia

przełożonych. Ślubuję strzec tajemnic związanych ze służbą, honoru,

godności i dobrego imienia służby oraz przestrzegać zasad etyki

zawodowej.

PROLOG

ZNOWU PIĘKNA

Gdyby ktoś zapytał, gdzie można znaleźć Lilianę Dolor po południu

każdego dnia, odpowiedź byłaby zawsze taka sama: w mieszkaniu na

Szmaragdowej.

Kiedy po torach przetacza się brudny i piekielnie głośny pociąg, Liliana

wie, że pora postawić garnek z ziemniakami na gazie i włączyć piekarnik.

Wie, wycierając rozlaną wodę, że za chwilę pojawią się dzieci, głodne

i zmęczone, a ona poda im obiad, a później zacznie zmywać naczynia,

ścierając prawie do krwi suchą skórę z dłoni.

Nie, nie jest stara, choć nie wygląda młodo. Kiedyś była piękna, ta uroda

jednak przeminęła. Talia poszerzyła się po dwóch trudnych ciążach,

rozstępy posiniaczyły skórę pręgami, szpecącymi niegdyś gładki, płaski

i blady brzuch. Plecy przygarbiły się od zmartwień i trudu, włosy

zmatowiały i stały się słabe i cienkie. Liliana jest jedną z wielu kobiet,

z którymi upływający czas nie obszedł się łaskawie, nie odbierając im

wszystkiego, a zostawiając żałosne strzępy: blask błękitnych oczu, krzywy

uśmiech, niegdyś taki seksowny, piegi na dekolcie jak u młodej

dziewczyny. Coś, za czym można tęsknić, gdy wieczorem przed kąpielą

ogląda się własne ciało w łazienkowym lustrze i co nigdy nie wróci.

Dzieci się spóźniają. Liliana przypadkiem dotyka rozgrzanego garnka,

cofa palce i krzywi się z bólu. Tyle razy już się poparzyła, a wciąż nie

uważa. Gdzie one są?

Nie jest przewrażliwiona, nie spogląda nerwowo na telefon ani zegarek.

Irytuje się tylko, że już nakryła do stołu, że tak się z tym spieszyła, że

znowu nie zdążyła porządnie się umyć, spłukać z siebie zapachu domu

starców, w którym pracuje, zmyć makijażu z szarej od rutyny twarzy. Stoi

więc w obskurnej, ciasnej kuchni, w której – choć wszystko jest

wyszorowane do czysta, do metalu, do gołego sedna – jest brudno, w której

cuchnie rybą, którą smaży sąsiad, i chowa twarz w dłoniach.

Jest ciemno, tak jakby była jesień, a nie wiosna, jakby miał zaraz przyjść

potężny deszcz, a potem miesiące mgły i słoty. Lilianie jest duszno, zresztą

Magdalena Sobota - Ogród zły.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: