Oddział intensywnego nadzoru kardiologicznego
KRÓTKI OPIS PRZYPADKU:
Opis: Mężczyzna, lat 60, przyjęty w trybie nagłym z rozpoznaniem zawału mięśnia sercowego. Chory z II stopniem otyłości oraz nałogiem palenia papierosów od 25 roku życia.
Stan pacjenta w dniu przyjęcia do szpitala był średni. Chory skarżył się na wyraźnie osłabienie, ból w klatce piersiowej i ogólne złe samopoczucie. W badaniu przedmiotowym stwierdzono zwolnioną, niemiarową czynność serca (35 u/min) oraz obniżone ciśnienie tętnicze (90/70 mmHg). W trakcie hospitalizacji dwukrotnie wystąpił incydent utraty przytomności. Wykonano 24- godzinne EKG, podczas którego wystąpił drugi epizod utraty przytomności – badanie wykazało wówczas napadowy blok A-V III stopnia bez rytmu z ośrodka zastępczego, z asystolią komór trwającą 20 sekund. Po tym incydencie pacjent został zakwalifikowany do zabiegu wszczepienia kardiostymulatora. Choremu implantowano dwujamowy stymulator serca typu DDD. Po zabiegu skontrolowano jego pracę i paratmetry stymulacji.
W dniu przeprowadzonej obserwacji pacjent był w I. dobie po zabiegu. Swój stan opisywał jako średni. Po zaprzestaniu działania analgezji śródoperacyjnej u pacjenta wystąpił ból pooperacyjny w miejscu wykonania zabiegu, który nasilał się w trakcie oddychania, powodował usztywnienie klatki piersiowej i mięśni brzusznych przez co pacjent oddychał płytko, kompensując obniżoną objętość oddechową przyspieszonym oddechem. Z lęku przed nasileniem bólu unikał zmiany pozycji w łóżku, miał tendencję do leżenia nieruchomo. Jego nastrój był obniżony. Pacjent z wielką obawą i lękiem wypowiadał się na temat swojej przyszłości oraz kolejnych zabiegach medycznych, zwłaszcza kardiowersji. Wykazywał brak akceptacji w stosunku do nowej sytuacji życiowej.
Nazwisko i imię pacjenta: E.Ł. Lat: 60
Data
Diagnoza/rozpoznane problemy pielęgnacyjno-opiekuńcze.
Cel działań pielęgniarskich/
cel opieki
Plan działań leczniczo- pielęgnacyjnych, rehabilitacyjnych
i edukacyjnych
Ocena wyników opieki pielęgniarskiej
30.08.2022
1. Ból rany pooperacyjnej
Złagodzenie bólu
· Regularna ocena nasilenia bólu według skali VAS,
· Obserwacja występowania objawów świadczących o dolegliwościach bólowych (napięcie mięśniowe, pocenie, grymas twarzy, przyśpieszenie i spłycenie oddechu, przyśpieszenie tętna, pojękiwanie),
· Zachęcenie pacjenta do zmiany pozycji i zapewnienie pomocy,
· Rozmowa z pacjentem w celu odwrócenia jego uwagi od dolegliwości,
· Okazanie wsparcia psychicznego,
· Zapewnienie ciszy i spokoju,
· Regularne podawanie środków przeciwbólowych według zlecenia lekarskiego,
· Dokumentowanie działań pielęgniarskich w indywidualnej karcie opieki pielęgniarskiej.
Nasilenie bólu w skali VAS: 4. Ból nieznacznie zmniejszył się.
2. Ryzyko wystąpienia wczesnych powikłań pooperacyjnych.
Niedopuszczenie do wystąpienia powikłań pooperacyjnych.
· Obserwacja pacjenta i kontrola podstawowych parametrów życiowych: ciśnienia, tętna, częstości oddechów, temperatury ciała,
· Ocena: zabarwienia skóry i błon śluzowych;
· Wykonanie EKG pod kątem zaburzeń rytmu serca i nieskutecznej stymulacji;
· Obserwacja rany pooperacyjnej pod kątem krwawienia, szczelności szwów,
· Prowadzenie farmakoterapii na zlecenie lekarza
Nie zaobserwowano cech powstania powikłań.
3. Brak akceptacji nowej sytuacji życiowej oraz niepokój związany z możliwościami radzenia sobie po zakończeniu hospitalizacji
Zmniejszenie lub wyeliminowanie niepokoju.
Ułatwienie okresu adaptacyjnego do nowej sytuacji.
· Nawiązanie kontaktu z pacjentem.
· Ocena reakcji emocjonalnych na obecność kardiostymulatora w sercu.
· Określenie obaw i wątpliwości.
· Stworzenie przyjaznej dla pacjenta atmosfery.
· Umożliwienie kontaktu z innymi osobami po zabiegu.
· Pomoc psychiczna w przystosowaniu się do nowej sytuacji.
· Przedstawienie pacjentowi przykładów pacjentów żyjących z wszczepionym stymulatorem serca i poinformowanie o dobrej tolerancji kardiostymulatora przez nich.
· Okazywanie pacjentowi zrozumienia względem ujawnianych obaw.
· Zapewnienie o szybkim dostosowaniu się pacjenta do życia z urządzeniem
· Umożliwienie choremu rozmowy z innym pacjentem z wszczepionym przed laty kardiostymulatorem.
· Przypomnienie o możliwości zgłoszenia się do lekarza w razie jakichkolwiek wątpliwości.
Chory stał się spokojniejszy i uzyskał odpowiedzi na stawiane pytania oraz wątpliwości.
4. Niepokój pacjenta spowodowany deficytem wiedzy na temat funkcjonowania z kardiostymulatorem w życiu codziennym.
Wzbogacenie wiedzy pacjenta na temat możliwości i ograniczeń wynikających z obecności wszczepionego urządzenia.
Obniżenie lęku wynikającego z niewiedzy na temat życia z rozrusznikiem serca.
· Poinformowanie pacjenta z jakich urządzeń może bezpiecznie korzystać a jakich powinien unikać – prezentacja plakatów informacyjnych.
· Udzielenie informacji na temat zasad postępowania w przypadku planowania podróży.
· Edukacja pacjenta na temat zalecanych i przeciwwskazanych aktywności ruchowych.
· Zapoznanie chorego z dopuszczalnymi oraz przeciwwskazanymi procedurami, badaniami i zabiegami medycznymi.
· Przekazanie pacjentowi ulotek i broszur informacyjnych
· Udzielenie odpowiedzi na zadawane przez chorego pytania.
· Sprawdzenie wiedzy pacjenta poprzez zadawanie pytań po zakończonej mikroedukacji
Pacjent chętnie uczestniczył w prowadzonej edukacji, aktywnie zadawał pytania.
5. Dyskomfort spowodowany obecnością urządzenia i tak zwaną „stymulacją mieśniową” spowodowaną działaniem impulsów na nerw
przeponowy.
Zmniejszenie dyskomfortu wywołanego stymulacją przepony.
· Uspokojenie pacjenta i wyjaśnienie z czego wynika powstały dyskomfort.
· Powiadomienie lekarza o występujących dolegliwościach.
· Poinformowanie pacjenta o dalszym postępowaniu polegającym na zmniejszeniu amplitudy impulsu poprzez odpowiednie programowanie.
Poprzez przeprogramowanie urządzenia wyeliminowano problem dyskomfortu związanego ze stymulacją przepony.
6. Możliwość wystąpienia powikłań zakrzepowo - zatorowych w wyniku reakcji organizmu na zabieg oraz unieruchomienie
Niedopuszczenie do wystąpienia powikłań zakrzepowo- zatorowych.
· Obserwacja zabarwienia i temperatury kończyn dolnych.
· Ułożenie kończyn powyżej poziomu serca w celu zwiększenia odpływ krwi żylnej.
· Bandażowanie kończyn dolnych.
· Wykonywanie ćwiczeń biernych i czynnych w łóżku, zwłaszcza zginania podeszwowego i grzbietowego stóp.
· Stosowanie elastycznych pończoch o stopniowanym ucisku.
· Zachęcanie do wykonywania ćwiczeń oddechowych.
· Wczesna pionizacja i uruchamianie.
· Wytłumaczenie choremu celowości stosowanych czynności.
· Podanie podskórnie heparyny drobnocząsteczkowej na zlecenie lekarza
Nie zaobserwowano cech występowania powikłań.
Katus777