Paweł Kuca, Wojciech Furman, Kazimierz Wolny-Zmorzyński - Publiczna telewizja regionalna w Polsce. Stan na koniec grudnia 2015 roku.pdf

(1523 KB) Pobierz
Publiczna
telewizja regionalna
w Polsce
Stan na koniec grudnia 2015 roku
Redakcja naukowa
Paweł Kuca
Wojciech Furman
Kazimierz Wolny-Zmorzyński
WYDAWNICTWO
UNIWERSYTETU RZESZOWSKIEGO
RZESZÓW 2018
Recenzował
dr hab. Maciej Mrozowski, prof. Uniwersytetu SWPS
Opracowanie redakcyjne i korekta
Zofia Piwowar
Opracowanie techniczne
Ewa Kuc
Łamanie
Agnieszka Szczepańska-Pączek
Projekt okładki
dr Zbigniew Chmielewski
© Copyright by
Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego,
Rzeszów 2018
ISBN 978-83-7996-528-1
1498
WYDAWNICTWO UNIWERSYTETU RZESZOWSKIEGO
35-959 Rzeszów, ul. prof. S. Pigonia 6, tel. 17 872 13 69, tel./faks 17 872 14 26
e-mail: wydaw@ur.edu.pl; http://wydawnictwo.ur.edu.pl
wydanie I; format B5; ark. wyd. 13,15; ark. druk. 13,25; zlec. red. 142/2017
Druk i oprawa: Drukarnia Uniwersytetu Rzeszowskiego
Spis treści
Od redaktorów
.......................................................................................................................
Wiesław Godzic
– Czego konsument może chcieć od polskiej regionalnej telewizji
publicznej? ........................................................................................................................
7
9
Jolanta Dzierżyńska-Mielczarek
– Pasmo regionalne telewizji publicznej ............. 16
Agnieszka Giełażyn-Sasimowicz
– Telewizja Polska Białystok ................................. 27
Jarosław Reszka
– Telewizja Polska Bydgoszcz .............................................................. 35
Jacek Wojsław
– Telewizja Polska Gdańsk ....................................................................... 48
Bartłomiej Secler
– Telewizja Polska Gorzów Wielkopolski ....................................... 63
Katarzyna Brzoza
– Telewizja Polska Katowice ............................................................. 77
Jolanta Kępa-Mętrak
– Telewizja Polska Kielce ............................................................. 89
Ryszard Filas
– Telewizja Polska Kraków ......................................................................... 101
Lidia Pokrzycka
– Telewizja Polska Lublin ..................................................................... 114
Krzysztof Grzegorzewski
– Telewizja Polska Łódź ...................................................... 121
Marta Cichy
– Telewizja Polska Olsztyn .......................................................................... 130
Justyna Kubik
– Telewizja Polska Opole .......................................................................... 139
Marcin Piechocki
– Telewizja Polska Poznań ................................................................ 151
Paweł Kuca
– Telewizja Polska Rzeszów .......................................................................... 160
Paulina Olechowska
– Telewizja Polska Szczecin ......................................................... 172
Marta H. Milewska
– Telewizja Polska Warszawa ......................................................... 185
Paweł Urbaniak
– Telewizja Polska Wrocław.................................................................. 200
Noty o autorach
..................................................................................................................... 208
Od redaktorów
Oddajemy do rąk Czytelników książkę
Publiczna telewizja regionalna w Pol-
sce. Stan na koniec grudnia 2015 roku.
Jest to trzeci i ostatni tom z serii publikacji,
które dotyczą stanu oraz przekształceń mediów regionalnych w Polsce po roku
1989. Poprzednie tomy, przygotowane przy udziale badaczy mediów z różnych
ośrodków akademickich, dotyczyły dzienników regionalnych
Dzienniki regio-
nalne w Polsce. Stan na koniec grudnia 2013 roku
oraz regionalnej radiofonii
Radio regionalne w Polsce. Stan na koniec grudnia 2014 roku.
Seria tych publikacji została oparta na założeniu, by w jednym tomie zebrać
w ujęciu faktograficznym informacje o stanie, historii, przekształceniach i inicja-
tywach podejmowanych w redakcjach mediów regionalnych. Mamy nadzieję, że
prezentowana praca będzie interesującym źródłem wiedzy o regionalnej telewizji
publicznej nie tylko dla badaczy mediów, którzy zawarte w niej informacje będą
mogli wykorzystać w szerszych szkicach teoretycznych, ale także dla studentów
dziennikarstwa.
Prezentowana publikacja dotyczy funkcjonowania regionalnej telewizji pu-
blicznej do końca 2015 roku. Zdajemy sobie sprawę, że od tego momentu do
chwili wydania książki w oddziałach telewizji publicznej w regionach doszło
do wielu zmian, których niniejsza publikacja już nie obejmuje. Od początku
przygotowywania poszczególnych tomów o mediach regionalnych zakładaliśmy,
że będą one uaktualniane co kilka lat, wraz z kolejnymi zmianami na rynku re-
gionalnej prasy, radia i telewizji. Zmiany w publicznej telewizji regionalnej, do
których doszło po 2015 roku, zostaną ujęte w kolejnym wydaniu.
Jednocześnie składamy serdeczne podziękowania wszystkim badaczom
mediów regionalnych, którzy zgodzili się przygotować teksty potrzebne do
sporządzenia poszczególnych tomów i przyczynili się do realizacji tego projektu
wydawniczego.
Paweł Kuca
Wojciech Furman
Kazimierz Wolny-Zmorzyński
Wiesław Godzic
Czego konsument może chcieć od polskiej regionalnej
telewizji publicznej?
Większa część kategorii zawartych w tytule mojego szkicu brzmi swojsko,
a nawet trywialnie. Jednak z biegiem lat i rozwoju naszej demokracji wiele po-
zornie oczywistych kategorii staje się wątpliwe i problematyczne. Kwestionujemy
(a w każdym razie spieramy się o to) cechy współczesnego Polaka: nie tylko
współczesne nam, ale także historycznie uformowane. W dodatku „regionalna”
brzmi niejasno szczególnie na tle ekspansji „globalności”. Coraz mniej rozu-
miemy, czym była, czym jest i może stać się telewizja publiczna, bo coraz rzadziej
mamy z nią do czynienia w Polsce. Pomijam już fakt, że dla wielu milenialsów
kategoria „telewizji” – jako spójnego i oddzielonego od innych mechanizmu
tworzenia sensu z materiałów audiowizualnych – stała się w ostatnich latach
wątpliwa. Ważny jest sens pochodzący tu i teraz z ekranu – to zaś, czy powstał
on wcześniej, czy też kwestionuje zasadę rzeczywistości na rzecz zasady przy-
jemności, jest pytaniem drugorzędnym. W dodatku czuję, że muszę dołączyć
do tego obrazu kategorię odbiorcy, którą niepodzielnie włada dzisiaj konsument
przekazów kulturowych. Tak więc mamy do czynienia z szeregiem odrębnych
i niejasnych kategorii, które scalić trzeba poznawczo, bo już powstała całość
połączona mechanicznie – czyli powstała materialna postać książki. Wyzna-
czam sobie skromne zadanie wstępnego uporządkowania tego obszaru poprzez
wskazanie pytań najbardziej istotnych dla zagadnienia.
Publiczna telewizja regionalna w Polsce
pod redakcją Pawła Kucy, Wojciecha
Furmana i Kazimierza Wolnego-Zmorzyńskiego ma niewątpliwą zaletę klarow-
ności i przejrzystości. Każdy z ośrodków (lub oddziałów) jest skrojony ręką lokal-
nego znawcy, a wszystkie mają taki sam układ. Czytelnik dowiaduje się o stanie
liczbowym oraz historii, począwszy od … najdawniejszych czasów (na ogół inic-
jatywach sięgających lat 60.). Czyli, jak to zwykle w mediach, słuchamy historii
o decyzjach polityków i naciskach lokalnej społeczności, która za wszelką cenę
chciała mieć swoją telewizję – czy z powodów innych niż prestiż, to już odrębna
kwestia. Dowiadujemy się następnie o stanie osobowym, zasobach kadrowych,
strukturze organizacyjnej ośrodków. Wymienione zostały najważniejsze pozycje
programowe, podkreślono zaś wagę tych, które dostały się na wspólną antenę.
To opracowanie, napisane w większości przypadków stylem urzędniczym, nie
dopuszcza jakiejkolwiek lekkości. Anegdot – stałych elementów historycznych
Zgłoś jeśli naruszono regulamin