Mieciu Mietczyński - Wykłady Profesora Niczego.pdf

(4576 KB) Pobierz

To moja pierwsza książka, więc i pierwszy wstęp.

Nie wiem w sumie, jak napisać wstęp. Na dobrą sprawę nawet nie

wiem, czy jest w ogóle sens go pisać. Jeden z omawianych później przeze

mnie artystów (nie będę zdradzał nazwiska, żeby nie psuć zabawy)

powiedział zresztą, że wstęp i przedmowa są dla frajerów, którzy obawiają

się, że ich sztuka nie zostanie poprawnie zinterpretowana, i wolą na samym

początku wszystko sami przejrzyście wytłumaczyć.

Wcielę się więc na moment w rolę takiego frajera.

Wiem, jak to może brzmieć: kolejna książka jutubera, nic niewnosząca

eksterminacja drzew,

policzek dla prawdziwej literatury! książki powinny

być dla prawdziwych pisarzy, a nie łobobobobobobobo…

Jeżeli należycie

do tej linczującej grupki, to nie będę wam mydlił oczu. Choćbym nie wiem

jak bardzo nie lubił tego określenia, no jest to kolejna książka jutubera. Nie

da się tego ukryć. Nie da się z tym dyskutować. To niezaprzeczalny fakt.

W swojej obronie mogę powiedzieć tylko, że – całe szczęście – na

kolejnych stronach nie znajdziecie ani słowa o moim nieszczęśliwym życiu,

raczej niewiele kwestii światopoglądowych czy innych tego typu badziewi.

Ta książka jest o czymś i Bogu dzięki tym czymś nie jestem ja, bo pewnie

sam bym usnął jeszcze podczas pisania i ostatnie strony zawierałyby

przypadkowo wystukaną moim zmęczonym czołem treść typu

fgv[osafhvbsfuavb

guipaswq489h tv8r243hufgsadjibduvgbhsae80gbm

8year8-sfyd7g80vt89-sau,,09rh8ewar7]g,ufsdhavbauc7

ce4237fdsakohfsad ig[o uasfgjiosduafhgu osaugioufas

dhugfosadi ghiposadfi[of usdaopgfad ioghfiodagudf