Jan Garavaglia - Jak nie umrzeć. Opowieści patologa sądowego.pdf

(1774 KB) Pobierz

Mojemu ukochanemu i oddanemu mężowi,

Markowi Wallace’owi,

oraz naszym trzem wspaniałym synom,

Aleksowi, Erykowi i Luke’owi

Przypadki opisane w niniejszej książce oparte są na wydarzeniach

autentycznych, jednak nazwiska oraz szczegóły dotyczące życia osobistego

pacjentów zostały zmienione, aby zapewnić im prywatność. Jakiekolwiek

podobieństwo do prawdziwych osób jest więc niezamierzone.

Wstęp

Wyznania

lekarza

medycyny

sądowej

OŚ UTKNĘŁO W TCHAWICY.

Wsunęłam do gardła palce

w rękawiczce, żeby sprawdzić, co to jest, i wyciągnęłam kawałek

gumy do żucia. Może i nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie

fakt, że gumę znalazłam w zwłokach kobiety, na których jako studentka

pierwszego roku medycyny przeprowadzałam sekcję. Zwłoki to nic innego

jak szczątki ludzkie ofiarowane na rzecz uczelni szkolących przyszłych

lekarzy, by ci mogli zaznajomić się z owymi szczątkami podczas zajęć

z anatomii. Nie traktujemy ich jak zmarłych osób. Nauczyliśmy się myśleć

o nich bezosobowo, widzieć w nich struktury i tkanki, a nie ludzi. Celem

zajęć z anatomii jest jedynie zapoznanie się z budową ciała, a nie

stwierdzenie przyczyn zgonu. Zwłoki niechętnie zdradzają swoje tajemnice.

Nie są od tego.