POCZĄTEK.pdf

(634 KB) Pobierz
1
Biblia chociaż mówi o 10. dniu 7. miesiąca, w Kpł. 23,27 dla obchodzenia Dnia
Pojednania, doprecyzowuje początek jako 9. dzień wieczorem, aby nie było
nieporozumienia w tej kwestii. Istnienie podwójnego początku w ramach doby,
dzielonej na noc i dzień, liczonych 3. w ST i 4. w NT strażami po 4. lub 3. godziny oraz
12. godzin jasnej pory jest podstawą kalendarza dni tygodnia i dni miesiąca Księżyca
(Kpł. 23,27.32).
Ma to istotne znaczenie, bo w ustaleniu
początku roku wiosennego (rytualnego)
oraz jesiennego (rolniczo-cywilnego)
należy wiedzieć tak istotną kwestię.
Złożenie 7. dób z 14. miesiącami od
abib/nisan w ciemnej porze dnia do 14.
miesiący końcówki i początku ery
Mesjasza (por. Rzym. 5; Ap. 5,. ukazuje
potrzebę dodania 13. miesiąca oraz 14.
miesiąca w 30. roku ery Dionizego
Małego, roku, w którym Mesjasza umarł,
zmartwychwstał, wstąpił na niebiosa
i zasiadł po prawicy majestatu w niebie.
Ci, co upierają się przy 31. roku n.e. jako
roku tych wydarzeń, nie mogą dowieść,
ani
nałożenia
się
piątku,
dnia
przygotowania do szabatu śmierci Jezusa
na 14. dzień 1. miesiąca abib/nisan, stąd
powstanie
doktryny
dosłownego
uznawania idiomu „trzy dni i trzy noce”,
a tym samym pozbawienie związku tego
roku z fenomenem górowania Wenus nad
Słońcem, czego również nie było w 31.
roku n.e., gdyż wiosną ten rok miał
Wenus widoczną dopiero po zachodzie
Słońca.
Trzej świadkowie na niebie: Słońce,
Księżyc i Jutrzenka stoją na straży roku
Mesjasza, a pomijanie ich dowodzi
tkwienie w odstępstwie z Izaj. 8,19-20 BH.
Ci, co nie mają udziału w tajemnicy
Jutrzenki, o której śpiewał Psalmista
Dawid i opisywał prorok Samuel, nie
rozumieją, że biblijna astronomia musi
pokrywać się z kalendarzem biblijnym
liczb
dni,
miesięcy
oraz
lat,
przeprowadzając w Ap. 12. przez koniec
ery Adama 1. oczekiwania na odkupienie
2
i nastania ery Adama 2. nastania
odkupienia.
Liczenie 50-ki od drugiej części pierwszej
doby miesiąca ziw/ijar łączy się
z początkiem
pierwszego
pełnego
miesiąca ery Adama 2. a dwie takie 50-ki
od Ziw/Ijar do Kislew oraz od Tebet do
Siwan, pokazują 100-kę miesięcy w latach
Mesjasza jako podstawę makrochronii
(gr. długowieczności) minimum 100-lecia
z Izaj. 65,20. Tak jak w Wj. 15. mamy
początek w 2. miesiącu po wyjściu
z Egiptu, a Salomon również buduje
świątynię od Ziw/Ijar, tak samo ten
schemat widzimy też prawie 2. terminu
obchodów Paschy i reformy króla
Hiskiasza.
Tak więc duch antychrysta będzie starał
się blokować prawdę o znaczeniu
początku drugiej Paschy i miesiąca
Ziw/Ijar oraz dwóch 50-tej, gdyż prawda
ta ukazująca świadomość posiadania
100-lecia przez wiarę w Słowo Boże,
podobnie jak to zapowiedziane zostało
w 2. Tes. 2,3 o duchu odstępstwa i duchu
zapobiegania odstępstwu za życia
świadków Bożej Prawdy.
Johanan ben Mazzarot.
_1__3__5___7___9___11___13_
__2__4__6___8__10__12___14__
Zgłoś jeśli naruszono regulamin