Warto bylo.pdf

(225 KB) Pobierz

Warto było

Posted originally on the

Archive of Our Own

http://archiveofourown.org/works/52664335.

Rating:

Archive Warning:

Category:

Fandoms:

Relationship:

Characters:

Additional Tags:

Language:

Stats:

Explicit

No Archive Warnings Apply

M/M

Marvel Cinematic Universe, The Avengers (Marvel Movies)

Bruce Banner/Steve Rogers

Bruce Banner, Steve Rogers, Tony Stark, Clint Barton, Thor (Marvel),

Natasha Romanov (Marvel)

tłumaczenie, Idiots in Love

Polski

Published: 2023-12-30 Completed: 2024-01-21 Words: 14,191 Chapters:

3/3

Warto było

Lampira7

Summary

— Podsumujmy — powiedział Tony, wręczając Bruce’owi latarkę, której używał.

— Co niby podsumujmy? — zapytał Bruce.

Właśnie rozmawiali o fizyce cząsteczek elementarnych i z pewnością nie było to coś, w czym

któryż z nich potrzebował podsumowania.

— Byliście w muzeum, zjedliście indyjskie jedzenie, byliście w kinie i gdzie wczoraj

byliście?

Bruce przełknął ślinę, zadowolony, że Tony nie stał do niego przodem i zamiast tego

używając płaskiego klucza majstrował przy najnowszej wersji zbroi.

— Um…

— Ach, zgadza się, byliście na koncercie — powiedział Tony niemal od niechcenia, a Bruce

westchnął.

— Bilety były za darmo — spróbował się bronić.

— A Kapitan jest w tej sprawie równie tępy jak…

Notes

See the end of the work for

notes

A translation of

Worth It

snack_size

Chapter 1

— Steve? — zapytał Bruce, przecierając oczy. Nie był przyzwyczajony do stęchłej

klimatyzacji, nawet po trzech tygodniach. — Czy wszystko w porządku?

Przyjrzał się jeszcze raz, aby upewnić się, że jego wstępna ocena była trafna. Steve siedział

na krześle w kuchni, wpatrując się w ekspres do kawy.

Steve machnął ręką w kierunku ekspresu do kawy i spojrzał na Bruce’a dużymi oczami

szczeniaka, które Bruce pomyślałby, że zostały wyuczone, gdyby nie był pewien, że Steve

był najbardziej autentyczną osobą na tej planecie.

— Chcesz kawy? — zapytał Bruce.

— Po prostu… jest tak wiele przycisków — powiedział w końcu Steve.

— Tak — zgodził się Bruce. — Co chcesz? Czarną? — Zamilkł, zanim wystukał inne opcje.

— Brzmi nieźle — powiedział Steve. Posłał Bruce’owi lekki uśmiech, gdy Bruce wcisnął

kilka przycisków na maszynie i podstawił duży kubek. — Dziękuję.

Bruce skinął głową. Przygotowanie kawy miało zająć minutę lub dwie, a on nie był do końca

pewien, co powiedzieć Steve’owi - dopiero co wprowadził się kilka dni temu, ale Bruce tak

naprawdę nie spotkał go aż do teraz. Bruce spędzał większość czasu w swoim laboratorium

lub w warsztacie Tony’ego. Ich jedyne prawdziwe interakcje miały miejsce na Helicarrierze i

po bitwie, a Bruce nie mógł nie zapomnieć, jak ostrożny był Rogers w stosunku do niego -

całej sprawy. Jak naskoczył na Tony’ego po tym, jak szturchnął Bruce’a spiczastym,

czymkolwiek to było.

— Zatem… wszystko idzie dobrze? — zapytał Bruce.

— Och, tak — powiedział Steve. — Siłownia jest… cóż. A Pepper byłą naprawdę pomocna,

no wiesz, zdobywała różne rzeczy, więc… — Wzruszył ramionami i przez chwilę Bruce

mógł zobaczyć, jak… był samotny. I doskonale to rozumiał.

Nie tylko to - był jedynie młodzieńcem, uświadomił sobie Bruce. Łatwo było o tym

zapomnieć, myśleć o nim jak o chodzącym anachronizmie, jako o Kapitanie Ameryce,

facecie, który poprowadził ich w bitwie. Ale teraz, pokonany przez ekspres do kawy, było

całkiem jasne, że Steve Rogers był młody, samotny i zupełnie nie w swoim żywiole. Dodając

ten uśmiech i te oczy, trudno było się oprzeć…

— Posłuchaj — powiedział Bruce i zerknął na zegarek. Była ósma rano, Tony nie wyjdzie

przez kilka następnych godzin, a jeśli Bruce dobrze pamiętał, co Tony wymamrotał do niego

zeszłej nocy, to faktycznie miał dziś do załatwienia korporacyjne obowiązki. — Chcesz… nie

wiem, obejrzeć film czy coś?

Kawa w końcu była gotowa i podał ją Steve’owi.

— Och, nie chcę… to znaczy, jestem pewien, że masz mnóstwo rzeczy do zrobienia…

— Tak naprawdę nie jestem… zatrudniony przez Tony’ego — powiedział Bruce. — W

każdym razie przydałaby mi się przerwa od laboratorium. I myślę, że Pepper zarezerwowała

Tony’ego przez większość dnia.

Steve pociągnął łyk swojej kawy i uśmiechnął się. Bruce przycisnął przycisk na ekspresie, by

zrobić sobie filiżankę mocnej kawy, jakże jej mu brakowało przez te wszystkie lata.

— W porządku — powiedział Steve. — Czy jest coś szczególnego, co chciałbyś obejrzeć?

— Możesz wybrać — powiedział Bruce.

Steve przesłuchiwał JARVISA przez kilka minut, zanim zdecydował się na Raiders of the

Lost Ark, po zapewnieniu, że chce być na bieżąco z odniesieniami do popkultury.

— Ludzie traktują to teraz dużo poważniej — powiedział, siadając po przeciwnej stronie

kanapy niż Bruce.

— Cóż… myślę, że jest tego więcej — powiedział Bruce. — Ale, mam na myśli, czy ludzie

nie mówili, że

“nie jesteśmy już w Kansas”*

— Nie był tego pewien, to było zasadne

pytanie.

— Tak — powiedział Steve. — Może chodzi o dostęp. Wiesz, po prostu możliwość

kliknięcia i znalezienia tych wszystkich rzeczy.

Bruce miał nadzieję, że Steve jeszcze nie odkrył YouTube. Albo Tumblra - nawet on bał się

Tumblra.

Toni nigdy się nie pojawił i zbyt łatwo było spędzić resztę dnia na oglądaniu trylogii Indiana

Jones - wydawało się to dobrym miejscem na początek, biorąc pod uwagę nazistów i II

Wojnę Światową. W pewnym momencie nadeszła pora lunchu. Steve usłużnie zrobił

Bruce’owi kanapkę z serem, gdy sam pochłaniał inne z indykiem.

— To było dobre — powiedział Steve, kiedy ostatni film dobiegł końca. Kiedy Steve poszedł

do łazienki, Bruce powiedział JARVISOWI, żeby nie wspominał o czwartym.

— Nie martw się, doktorze Banner — odpowiedział AI. — Pan Stark poinformował mnie, że

nie należy go uważać za część kanonu.

— Dziękuję. Miło jest po prostu… — Machnął ręką nad resztkami chipsów, M&Mów i

napojów w puszkach.

— Mam nadzieję, że wiesz, że nie dostaniesz za to żadnej zapłaty — powiedział Tony.

Bruce był przekonany, że zaplanował moment swojego wejścia.

— Mam stałą pensję — odparł Bruce, odwracając się i uśmiechając.

— Wygląda to tak, jakbyście byli dwójką dzieciaków, którzy postanowili spędzić deszczowy

dzień w domu — powiedział Tony, rozluźniając krawat i wyglądając na lekko zazdrosnego.

— Oglądaliśmy Indianę Jonesa — powiedział Steve. — Bruce wskazał wszystkie ważne

odniesienia.

— “Dlaczego to zawsze muszą być węże?” — podpowiedział Tony, a Steve skinął głową,

uśmiechając się szeroko.

Bruce musiał zaczerpnąć powietrza - Steve miał bardzo ładny uśmiech. To była jedna z

pierwszych rzeczy, które zauważył u Steve’a, po tym, jak pozbył się swojej błyszczącej

otoczki.

— Cóż, to świetne. To produktywne. Jest tylko jakieś 1000 rzeczy do nadrobienia zamiast

1003. — Tony zerknął na Bruce’a. — Nie waż się oglądać Gwiezdnych Wojen beze mnie.

— Nie śniłbym o tym — powiedział Bruce.

Tony zaczął wychodzić z pokoju, kierując się do kuchni. Odwrócił głowę tuż przed

wyjściem.

— Och, Clint i Natasha wprowadzają się. Byli trochę zranieni, że nie zostali zaproszenie do

naszego małego bractwa.

— Myślałem, że mają własne mieszkania — powiedział Bruce.

Trudno mu było uwierzyć, że ta dwójka byłaby zainteresowana rezygnacją z autonomii na

rzecz lepszych warunków mieszkaniowych.

— Najwyraźniej są tak samo gówniane jak te, które dali Steve’owi. Również mogłem

powiedzieć Katniss, że mógłby mieć własną strzelnicę, więc… — powiedział Tony.

Ach - pomyślał Bruce. To było teraz bardziej prawdopodobne - i oczywiście Tony nie

zamierzał przyznać się do swojego aktywnego zaangażowania w rozpoczęciu

Domu dla

niechcianych i samotnych superbohaterów imienia Tony’ego Starka.

— Katniss? — zapytał Steve.

— Postać łuczniczki — powiedział Bruce. — Igrzyska Śmierci? To książki dla młodych

dorosłych…

— Jest również film — powiedział Tony, zanim zniknął w kuchni.

— Powinienem więcej czytać — powiedział Steve. — Chyba mogę iść do księgarni, jutro…

Warto bylo.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: