Jak najlepiej zoptymalizować zdrowie mięśni
Analiza przeprowadzona przez dr Josepha Mercolę Fakt sprawdzony
· 15 października 2023 r
· ściągnij PDF
Historia w skrócie
· Ćwiczenia koncentryczne odnoszą się do ruchów, podczas których mięśnie są skracane, podczas gdy ruchy ekscentryczne polegają na wydłużaniu mięśni. Innym sposobem myślenia o tym jest poruszanie się z grawitacją lub przeciw niej. Podczas ekscentrycznej części ćwiczenia opierasz się przyciąganiu grawitacyjnemu, a podczas części koncentrycznej poruszasz się wbrew grawitacji
· Jeśli chcesz poprawić biogenezę mitochondriów, preferowane są ćwiczenia koncentryczne
· Ćwiczenia ekscentryczne są zazwyczaj lepsze od ćwiczeń koncentrycznych, jeśli szukasz siły, wydajności i hipertrofii (powiększenia mięśni)
· Podczas treningu z ograniczeniem przepływu krwi (BFR) ćwiczenia koncentryczne wydają się być najskuteczniejsze
· Podczas ćwiczeń koncentrycznych im szybciej jesteś w stanie coś podnieść, tym mniejszy ciężar jesteś w stanie unieść. Im cięższy ciężar, tym mniejsza prędkość. Ta zależność jest odwrotna w przypadku ćwiczeń ekscentrycznych, więc możesz podnosić znacznie większe ciężary ekscentrycznie i z większą prędkością
W tym wywiadzie uczestniczy dwóch stałych gości, Georgi Dinkov, ekspert ds. prometabolizmu i student prac zmarłego Raya Peata oraz dr Tyler LeBaron, adiunkt w dziedzinie chemii, fizjologii ćwiczeń, żywienia i bioenergetyki sportowej. LeBaron jest także założycielem Instytutu Wodoru Molekularnego i jako elitarny sportowiec ma więcej niż kwalifikacje do tej dyskusji. Peat był biologiem ze specjalizacją w fizjologii.
Duża część naszej dyskusji koncentruje się wokół zalet i wad ćwiczeń ekscentrycznych i koncentrycznych, ale pod koniec zagłębiamy się także w ważne tematy, takie jak metabolizm raka, czy i kiedy można stosować sodę oczyszczoną w leczeniu raka oraz w jaki sposób wodór molekularny pomaga zapobiegać uszkodzeniom udarowym.
Trzeba przyznać, że jest to gęsta dyskusja naukowa na temat drobnych szczegółów specyfiki treningu oporowego jako formy zdrowia. Uznałem, że udostępnienie go opinii publicznej jest ważne, ponieważ jest nieco kontrowersyjny, ale z pewnością będzie przydatny tylko dla małej części populacji.
Tak więc, jeśli nie jesteś zainteresowany treningiem oporowym, pozwól, że od razu na początku powtórzę, jak wspominaliśmy w wywiadzie, ale na koniec zostajemy pogrzebani w tym, że najważniejszym ćwiczeniem, jakie możesz wykonywać, jest regularny ruch przez całe ciało dzień. Jeśli nosisz pierścień lub licznik kroków Oura, powinieneś pokonywać dystans od 10 000 do 15 000 kroków dziennie.
Na początku tego roku opublikowano przekonujące badanie , które wykazało, że umiarkowana aktywność fizyczna jest o wiele ważniejsza w zmniejszaniu śmiertelności niż energiczna aktywność. Idealnie byłoby, gdybyś mógł wykonywać tę czynność na zewnątrz w środku dnia, mając na sobie minimalną odzież, dzięki czemu możesz codziennie wystawiać się na słońce pełne promieni UVB i bliskiej podczerwieni, aby zoptymalizować swoje zdrowie.
Ponieważ dla większości z nas ten wywiad ma ograniczone zastosowanie praktyczne, zamieszczam ponownie moje nowe podsumowanie tego, dlaczego KAATSU jest prawdopodobnie najważniejszym treningiem oporowym, jaki możesz wykonać po 40-50 roku życia. Zachęcam Cię również do przeczytania bezpłatnego artykułu na temat Substack, ponieważ zawiera on wszystkie szczegółowe informacje, które musisz wiedzieć o KAATSU. Jeśli jesteś zainteresowany zakupem KAATSU, skorzystaj z linku 10% zniżki znajdującego się w artykule Substack.
Pobierz transkrypcję wywiadu | Link do filmu
Wierzę, że dzięki stosowaniu KAATSU przez ostatnie kilka lat udało mi się niedawno wygrać zawody w siłowaniu się na rękę w czerwcu podczas imprezy Orlando Biohacking z dr Marcosem De Andrade, który jest prawie o połowę młodszy ode mnie i jest w świetnej formie. Właściwie to przeprowadzam z nim pełny wywiad na temat tego, dlaczego uważam, że udało mi się go pokonać, i opublikuję to w przyszłym artykule.
Link do filmu
Czym są ćwiczenia koncentryczne i ekscentryczne?
Ćwiczenia koncentryczne odnoszą się do ruchów, podczas których mięśnie są skracane, podczas gdy ruchy ekscentryczne polegają na wydłużaniu mięśni. Na przykład podczas uginania bicepsa przyciągnięcie ciężaru w stronę klatki piersiowej jest skurczem koncentrycznym, a wyciągnięcie ramienia w celu obniżenia ciężaru jest skurczem ekscentrycznym.
Innym sposobem myślenia o tym jest poruszanie się z grawitacją lub przeciw niej. Podczas ekscentrycznej części ćwiczenia opierasz się przyciąganiu grawitacyjnemu, a podczas części koncentrycznej poruszasz się wbrew grawitacji.
Ćwiczenia koncentryczne poprawiają biogenezę mitochondriów
Dinkov jest zdania, że ćwiczenia koncentryczne są preferowane, jeśli chcesz poprawić biogenezę mitochondriów lub zwiększyć ich ilość. Uważa, że ekscentryczne ćwiczenia mogą zaburzać reprodukcję mitochondriów i wyjaśnia:
„Tak więc przedstawiam tutaj [trzy] główne twierdzenia. Po pierwsze – przynajmniej z badań, które widziałem – ćwiczenia koncentryczne zwiększają biogenezę mitochondriów, a także gęstość i wielkość mitochondriów w znacznie większym stopniu niż ćwiczenia ekscentryczne.
Po drugie, wykazano, że koncentryczne ćwiczenia poprawiają wchłanianie glukozy do komórek i redukują kwas mlekowy. Po trzecie, ćwiczenia koncentryczne, ale nie tak bardzo ekscentryczne… zwiększają [i] pozwalają komórkom mięśniowym syntetyzować wiele tych ochronnych sterydów.
U mężczyzn, zwłaszcza testosteronu, i u kobiet, takie jak dehydroepiandrosteron, który prawdopodobnie pochodzi głównie z nadnerczy. Okazuje się, że tak nie jest i mięśnie też mogą go wytwarzać.
Chociaż ekscentryczny wydaje się być głównie dobry na przerost i może to potwierdzać, podczas ćwiczeń ekscentrycznych tylko… mięśnie wytwarzają głównie estrogen…
Możesz więc zyskać większą masę podczas ekscentrycznych ćwiczeń, ale prawdopodobnie nie silniejszy i nie tak zdrowy metabolicznie, jeśli założysz, że dobre utlenianie glukozy i produkcja hormonów antykatabolicznych – takich jak propranolol, progesteron, DHA, testosteron u mężczyzn i głównie u mężczyzn DHA dla kobiet — o to nam chodzi. To tak w skrócie.”
Komentarze LeBarona:
„Wyjaśniłeś jedną kwestię… dotyczącą koncentracji koncentrycznej i ekscentrycznej w kontekście biogenezy mitochondriów, z czym tak, zgodziłbym się. Istnieje wiele danych, które pokazują, że ćwiczenia ekscentryczne – ekscentryczne bieganie, ekscentryczna jazda na rowerze – po prostu nie powodują tak dużego zużycia tlenu. Koszt O2 jest znacznie niższy.
Poza tym podczas tego ekscentrycznego ćwiczenia uszkadzasz białka kurczliwe, niszczysz architekturę sarkomerów. Zatem tak, pod tym względem nie wydaje się, aby istniał jakikolwiek bodziec – przynajmniej nie tak duży w porównaniu z ćwiczeniami koncentrycznymi – dla biogenezy mitochondriów, poboru tlenu, zapotrzebowania na ATP i tak dalej. Ćwiczenia ekscentryczne tego nie wymagają.
Zgadzam się również z Twoim stwierdzeniem dotyczącym aspektu przerostu. Mówiłem doktorowi Mercoli, że ćwiczenia ekscentryczne są naprawdę kluczem do hipertrofii i siły. Powiedziałbym zatem, jaka jest wyższość… ćwiczenia ekscentrycznego?”
Korzyści z ćwiczeń ekscentrycznych
Według LeBarona w wielu badaniach, w tym w metaanalizach i przeglądach systemowych, ćwiczenia ekscentryczne okazują się lepsze od ćwiczeń koncentrycznych pod względem siły, wydajności i hipertrofii (powiększenia mięśni). On tłumaczy:
„Po pierwsze, jeśli ekscentryczne ćwiczenie uszkadza architekturę mięśni, to uszkodzenie komórek mięśniowych jest jednym z silnych bodźców anabolizmu (zwiększenia wzrostu mięśni) i syntezy białek mięśniowych. Oczywiście, nie jest to jedyny przypadek. Ważne są również odpady metaboliczne i wiele innych bodźców, ale ćwiczenia ekscentryczne uszkadzają włókna mięśniowe i są silnym bodźcem.
W niektórych z tych badań, gdy wykonywano tylko ćwiczenia koncentryczne bez części ekscentrycznej, nie zaobserwowano prawie żadnych korzyści w postaci zwiększonej siły i/lub zwiększonej hipertrofii w porównaniu z grupą, która wykonywała tylko część ekscentryczną, a nie koncentryczną.
Zasadniczo wykonują połowę liczby powtórzeń, ponieważ wykonują [tylko] część koncentryczną. To połowa drogi. Druga grupa wykonuje tylko fazę obniżania, prawda? Tak więc, robiąc zasadniczo o połowę mniej, byli w stanie poprawić tyle samo, jeśli nie częściej, w różnych parametrach pod względem siły i hipertrofii.
Inną interesującą częścią ćwiczenia jest to, że wykonanie tej ekscentrycznej części ćwiczenia wydaje się zwiększać przerost mięśni w kierunku podłużnym. Zasadniczo łączysz szeregowo sarkomer, jednostkę funkcjonalną mięśnia, co może przynieść pewne korzyści. Być może masz większy wzrost mięśni w dystalnej soczewce mięśnia.
To mogłoby wyjaśniać nawet pewne różnice między tym, dlaczego, powiedzmy, ciężarowcy podnoszący bardzo duże ciężary często wykonują obciążenie ekscentryczne, a ich mięśnie i ich wygląd różnią się od tego, jaki mają kulturyści, którzy próbują trenować swoje mięśnie, aby wyglądały sposób w porównaniu do siły absolutnej.
Wracając do tego, z czym się zgadzamy, tak, biogenezy mitochondriów, całego wykorzystania tlenu, co ma dużo większy sens w przypadku ćwiczeń koncentrycznych. Ale nadal powiedziałbym, że jeśli chodzi o siłę i przerost mięśni, ćwiczenia ekscentryczne są bardzo ważne.
Ruch koncentryczny może być bardziej skuteczny w przypadku BFR
Kolejnym interesującym zastrzeżeniem, na które zwrócił uwagę LeBaron, jest badanie pokazujące, że podczas treningu z ograniczeniem przepływu krwi (BFR) najskuteczniejsze były ćwiczenia koncentryczne.
Ma to sens, mówi LeBaron, „ponieważ wykonując ćwiczenia ekscentryczne z ograniczeniem przepływu krwi, nie podnosisz zbyt dużego ciężaru”. Ponieważ ciężar jest tak mały, nie niszczysz zbytnio mięśni, więc głównym bodźcem w tym przypadku są odpady metaboliczne.
Dzięki BFR powstaje znacznie więcej odpadów metabolicznych podczas wykonywania ruchów koncentrycznych, ponieważ podczas ruchu ekscentrycznego nie wytwarzasz tak dużo energii metabolicznej, ponieważ jest to mniej wymagające metabolicznie. „Tak więc w przypadku BFR faza koncentryczna jest prawdopodobnie ważniejsza niż faza ekscentryczna, ale nie w przypadku standardowego treningu oporowego” – mówi LeBaron.
Podsumowanie korzyści koncentrycznych i ekscentrycznych
Dinkow komentuje:
„Więc... możemy powiedzieć, że ćwiczenia ekscentryczne są jak reakcja hormonalna, ponieważ okresowo uszkadzasz mięśnie, a następnie występuje nadmierna reakcja w postaci wzrostu, podczas gdy ćwiczenia koncentryczne stymulują głównie zużycie tlenu i utlenianie glukozy.
Mam kontrprzykład, ponieważ powiedziałeś, że trójboiści wykonują wiele ekscentrycznych ćwiczeń. Pochodzę z Bułgarii i jednym z niewielu sportów, z których byliśmy znani… był olimpijski podnoszenie ciężarów.
Nigdy nie wykonują ćwiczeń ekscentrycznych. Robią podrywy. Robią pchnięcie, a potem upuszczają. Nigdy, przenigdy, w części treningowej, nie wykonują ćwiczeń ekscentrycznych. Oni też nie biegają. Raz podnoszą ciężar i upuszczają go.
Badania wykazały, że jest to prawdopodobnie największa siła skurczu mięśni na cal kwadratowy, jaką do tej pory zmierzono. Jak to wyjaśnisz? A może zgodzisz się, że koncentryczny jest lepszy dla siły, podczas gdy ekscentryczny jest lepszy dla hipertrofii?”
LeBaron odpowiada:
„Powiedziałbym, że jedno i drugie jest prawdą, ale nie jest to całkowity paradoks. To dlatego, że teraz mówimy o poziomach elitarnych. A to przekłada się na specyfikę. Ogólnie rzecz biorąc, ekscentryczne ćwiczenia wzmocnią cię i sprawią, że twoje mięśnie bardziej się rozrosną.
Ale kiedy zaczynasz wspinać się na ten elitarny poziom, zaczynasz mówić o specyfice sportu. A jeśli masz zamiar naprawdę dobrze sobie radzić w ćwiczeniach ekscentrycznych, będziesz naprawdę dobry w ćwiczeniach ekscentrycznych – niekoniecznie w maksymalnym koncentrycznym, dobrowolnym, koncentrycznym działaniu.
I tak, jeśli weźmiesz elitarnych sportowców lub osoby, które są wyjątkowo dobrze wytrenowane pod względem oporowym, i masz jedną grupę wykonującą w 100% koncentryczne, częściowe powtórzenia i izometryczne chwyty statyczne, a drugą grupę, która wykonuje tylko część ekscentryczną, cóż, wtedy koniec badania... przekonasz się, że grupa, która wykonała badanie izometryczne, będzie najlepiej radziła sobie w ćwiczeniu izometrycznym, a nie tak dobrze w ćwiczeniu ekscentrycznym czy koncentrycznym.
Grupa wykonująca ćwiczenia koncentryczne radzi sobie najlepiej w ćwiczeniach koncentrycznych, ale nie tak dobrze w ćwiczeniach izometrycznych i ekscentrycznych. A grupa, która wykonuje ćwiczenia ekscentryczne, będzie radziła sobie najlepiej w ekscentryczności, ale nie tak dobrze w pozostałych dwóch grupach. I oboje zobaczą te ulepszenia…
Nadal powiedziałbym, że grupa ekscentryczna prawdopodobnie odnotuje najmniejszy spadek w pozostałych dwóch, ale nadal nie tak dobry, jak tylko grupa koncentryczna. Ale znowu jest to poziom elitarny.”
Ekscentryczne ćwiczenia poprawiają wyniki niesportowców
LeBaron zwraca uwagę, że najlepszą rekomendacją, jaką daje osobom, które nie potrafią się podciągnąć, jest po prostu utrzymanie się nad drążkiem i powolne opuszczanie go w dół. Dzięki temu będziesz mógł wykonać pełne podciągnięcie znacznie szybciej, niż gdybyś ćwiczył, próbując się podciągnąć lub wykonując podciągnięcia w wyskoku.
Dzieje się tak dlatego, że ćwiczenia ekscentryczne zmniejszają hamowanie neuronów, jednocześnie zwiększając aktywację mięśni agonistów, co pomaga aktywować te włókna mięśniowe. Angażujesz także więcej włókien mięśniowych typu 2. Ale znowu dotyczy to przede wszystkim osób nieprzeszkolonych, a nie elitarnych sportowców. Dinkow komentuje:
„Więc może podsumowując, możemy powiedzieć, że ćwiczenia ekscentryczne pozwolą na zastosowanie mniejszej siły przez dłuższy [okres czasu]… podczas gdy ćwiczenia koncentryczne pozwolą na zastosowanie znacznie większej siły szczytowej… ale przez znacznie krótszy czas .”
Wymuś prędkość
LeBaron wskazuje również, że istnieje zależność prędkości siły od naszych włókien mięśniowych. Jeśli miałbyś stworzyć wykres ilustrujący tę zależność, na osi Y miałabyś siłę skurczu, a na osi X prędkość.
Podczas ćwiczeń koncentrycznych im szybciej jesteś w stanie coś podnieść, tym mniejszy ciężar jesteś w stanie unieść. Istnieje zakrzywiona, liniowa, odwrotna zależność, w której im większy ciężar, tym mniejsza prędkość.
„W przypadku treningu siłowego często dobrze jest pracować wzdłuż całej krzywej” – mówi LeBaron. „Czasami podnosisz ciężar z mniejszym ciężarem, ale utrzymujesz tę prędkość zgodnie z krzywą, dzięki czemu możesz nadal zasilać włókna mięśniowe typu 2 i uzyskać rekrutację wszystkich rodzajów włókien”.
Zależność ta jest odwrotna w przypadku ćwiczeń ekscentrycznych.
„W przypadku ćwiczeń ekscentrycznych, wraz ze wzrostem szybkości skurczu, zwiększa się również ilość ciężaru, który można manewrować. Dzięki temu można ekscentrycznie i z większą prędkością podnosić ogromne ciężary” – mówi LeBaron.
Środki zaradcze na opóźnioną bolesność mięśni
Na marginesie, według LeBarona, opóźnionej bolesności mięśni (DOMS) można w dużym stopniu zapobiec, koncentrując się na ćwiczeniach ekscentrycznych. „Uzyskujemy tak zwany efekt powtarzanej walki, podczas którego wykonanie ciężkiego dnia ekscentrycznych ćwiczeń, a następnego dnia wykonanie kolejnej serii, tak naprawdę nie powoduje jeszcze większego zniszczenia architektury mięśniowej” – mówi.
Innymi słowy, ma działanie ochronne. Może również pomóc w zapobieganiu urazom i zwiększaniu siły ścięgien, połączeń neuronów ruchowych mięśni i włókien mięśniowych. Oczywiście w leczeniu DOMS można również zastosować interwencje prometaboliczne, w tym:
· Błękit metylenowy
· Niacynamid
· Witamina B1 (tiamina) — przyjmowana na godzinę przed wysiłkiem fizycznym 100 do 150 miligramów witaminy B1 zahamuje gromadzenie się kwasu mlekowego
· Terapia światłem czerwonym i/lub bliską podczerwienią, przeprowadzona możliwie jak najszybciej po zdarzeniu wywołującym
Korzyści z mleczanu
To powiedziawszy, kwas mlekowy niekoniecznie jest czymś złym. Ma to pewne zalety. LeBaron wyjaśnia:
„Ważne jest, abyśmy zdali sobie sprawę, że kwas mlekowy tak naprawdę nigdy nie powstaje w organizmie, a prawie wszystkie podręczniki błędnie to przedstawiają. Ogólnie rzecz biorąc, mówią, że cząsteczka kwasu mlekowego jest wytwarzana, a gdy tylko wydostanie się z komórki, przekształca się w mleczan i jon wodorowy.
Ale to nawet samo w sobie nie jest prawdą. Ten kwas mlekowy nigdy nie powstaje, tylko mleczan. Ten pirogronian oznacza koniec glikolizy. Bierzesz pirogronian i dodajesz do niego dwa atomy wodoru i dwa elektrony. I tak powstawanie mleczanu faktycznie zwiększa pH organizmu.
Chcę tylko porozmawiać trochę o zaletach mleczanu... Po pierwsze, jeśli weźmiesz pirogronian i dehydrogenazę mleczanową, włożysz je do wody o pH 7 i sprawisz, że reakcja będzie przebiegać dalej, faktycznie zobaczysz pH wody wzrasta, ponieważ ponownie pozyskujesz jon wodoru z roztworu, więc pH wzrasta.
Ma to kluczowe znaczenie, ponieważ to produkcja mleczanu opóźnia kwasicę. Dwa powody, jeden, ponieważ jest to wzrost wewnątrzkomórkowego pH w wyniku wytwarzania mleczanu z pirogronianu. A po drugie, kiedy już dostanie się do komórki – przechodzi przez komórkę do krwi – musi przejść przez transporter, ten modelowy transporter karboksylanów, który do transportu wymaga innego kationu lub jonu wodorowego.
Zasadniczo na każdą cząsteczkę mleczanu wydalaną do krwi tracą dwa jony wodorowe. Zatem pH komórek jest w stanie znacznie skuteczniej utrzymać to wyższe pH. I oczywiście krew jest pełna wodorowęglanów i hemoglobiny, a w wielu przypadkach cząsteczek buforujących w białku. Dlatego w większości przypadków z łatwością sobie z tym poradzi.
Ale inną ważną rzeczą jest to, że produkcja mleczanu powoduje regenerację NAD+, dzięki czemu glikoliza może być kontynuowana. To jest główny powód, dla którego w pierwszej kolejności zaczynamy wytwarzać mleczan... Dzięki temu zawsze możesz zregenerować NAD+. To kluczowe.
A ten mleczan jest hormonem neuromodulującym, który ma tak wiele zalet. Pobudza m.in. syntezę białek mięśniowych. Koreluje z produkcją kwasu i odpadami metabolicznymi… o których wiemy, że [stymulują] syntezę białek.
Mleczan jest również preferowanym źródłem energii dla mózgu. Ma bardzo terapeutyczne działanie na mózg... zwiększając BDNF, neurotroficzny czynnik pochodzenia mózgowego. Dlatego uwielbiam mleczan. Uważam, że to jest świetne. Mitochondria mogą również pobierać mleczan. Mitochondrialny transporter mleczanu może również pobierać i utleniać mleczan.
Miostatyna w ćwiczeniach ekscentrycznych i koncentrycznych
Według Dinkowa kilka badań wykazało, że podczas wykonywania ćwiczeń ekscentrycznych początkowo zmniejsza się ilość miostatyny w mięśniach. Miostatyna to miokina (cytokina wytwarzana w mięśniach), która hamuje wzrost mięśni, więc jeśli zahamujesz miostatynę, uzyskasz większy wzrost mięśni.
Ostatecznie jednak poziom miostatyny powraca do wartości wyjściowych, a w niektórych przypadkach nawet wzrasta, co według jednego z badań pomaga wyjaśnić, dlaczego u biegaczy długodystansowych nigdy nie dochodzi do przerostu, co oznacza, że zazwyczaj są bardzo szczupli i nie mają masywnych mięśni.
„Efekt ten widać nawet przy krótszych ćwiczeniach, takich jak wioślarstwo na wysokim poziomie wyczynowym” – mówi Dinkov. „Zawodnicy wagi ciężkiej w pierwszym i drugim roku wyglądają jak kulturyści, ale potem, kiedy się przyzwyczają, zaczynają wyglądać na szczupłych. W jednym z badań stwierdzono, że jest to zasadniczo wynikiem adaptacyjnego wzrostu miostatyny, jeśli głównie wykonujesz chroniczne ćwiczenia ekscentryczne.
„Biegacze wytrzymałościowi często wykonują biegi ekscentryczne, w zasadzie uderzając w ziemię. Mają poważne uszkodzenia mięśni w nogach, a mimo to nie są ogromne. Mięśnie są bardzo, bardzo małe... Zgadzam się z Tobą, że myślę, że w przypadku miostatyny z pewnością na początku tak się dzieje.
Poziom miostatyny spada, następnie wraca do wartości wyjściowych i jeszcze bardziej wzrasta, co ma sens, ponieważ ćwiczenia ekscentryczne są silnym stymulatorem przerostu. Zatem im wyższy przerost, tym wyższy będzie poziom miostatyny.
Ale to tylko jeden z powodów. Jednym z innych powodów jest to, że nadal nie angażujesz typowo włókien mięśniowych typu 2. Biegasz godzinami i to nie będzie taki sam bodziec. W rzeczywistości aktywujesz AMPK, PGC-1alfa i receptory aktywowane przez proliferatory peroksysomów, czyli obszary gamma PPAR.
Zasadniczo naśladujesz post, a to nie zwiększy rozmiaru mięśni. Co ciekawe, BFR hamuje miostatynę, co jest jednym z powodów, dla których jest tak skuteczny w budowaniu masy mięśniowej, pomimo niskich ciężarów.
Przegląd błędnych przekonań na temat raka
Następnie przechodzimy do dyskusji na temat nowotworów i wpływu pH. Jak zauważyli zarówno LeBaron, jak i Dinkov, wielu uważa, że komórki nowotworowe mają odczyn kwaśny i nie mogą przetrwać w środowisku zasadowym, ale jest to błędne przekonanie. Jest to błędne przekonanie, które ma swoje źródło w fałszywym przypisywaniu dr Otto Warburgowi.
Warburg nigdy nie powiedział, że rak nie może przetrwać w środowisku bogatym w tlen lub zasadowym, a jego badania pokazują, że jest odwrotnie. Kwaśne pH zabije komórki nowotworowe, podczas gdy alkalizacja może wywołać progresję raka i przerzuty.
Podstawową tezą terapii prometabolicznej raka jest to, że mitochondria działają nieprawidłowo z powodu nadmiernego utleniania kwasów tłuszczowych. Dla większości osób spożywających więcej niż 30% tłuszczu w diecie ogranicza się zdolność utleniania glukozy w mitochondriach, a metabolizm przesuwa się w stronę glikolizy, która zwiększa mleczan.
Zmiana odsetka komórek biorących udział w glikolizie może przyczynić się do rozwoju nowotworu, a następnie jego rozprzestrzenienia się lub przerzutów. Dinkov zwraca uwagę, że acetazolamid, lek przeciwnowotworowy, zabija raka, zapobiegając rozkładowi dwutlenku węgla, który zakwasza komórkę nowotworową i indukuje apoptozę (śmierć komórki). Stwierdzono, że lek ten działa na wiele rodzajów nowotworów i obecnie znajduje się w fazie badań na ludziach.
W niektórych przypadkach pomocny może być wodorowęglan
Terapia nielekowa, która również zakwasi Twoje komórki, polega na przyjmowaniu 1 łyżeczki wodorowęglanu kilka razy dziennie. Teraz pewnie myślisz: poczekaj chwilę, wodorowęglan jest zasadowy i podnosi pH, a żeby zabić raka, chcemy obniżyć pH. Jak to pogodzić? LeBaron wyjaśnia:
„Chcemy obniżyć pH komórki nowotworowej… aby wywołać apoptozę. Ale komórki nowotworowe wydzielają dużo kwasu… najpierw śródmiąższowo, ale bardzo szybko [również] w przestrzeni zewnątrzkomórkowej. Przyjmując wodorowęglany, organizm może znacznie skuteczniej regulować i buforować dodatkowe obciążenie kwasami.
Zasadniczo, zatrzymując kwas w komórce, obniża się pH komórki. To powiedziawszy, nie wszystkie nowotwory dobrze na to reagują.
„Istnieją badania, w których wodorowęglan ma faktycznie odwrotny skutek, ponieważ może powodować zasadowicę” – ostrzega LeBaron . „Kiedy masz zasadowicę, gradient ten nie jest tak korzystny, ponieważ pH komórek nowotworowych jest już naprawdę wysokie, a następnie pH krwi jest wysokie.
Zatem będzie to przeciwwskazane. Mówię tylko, że jeśli ktoś ma raka, nie w każdym przypadku najlepszym pomysłem jest zażywanie dodatkowych wodorowęglanów. Może to nie jest to, co chcesz robić.”
Według Dinkowa podwyższony poziom mleczanu we krwi może wskazywać, że uzasadnione może być podanie wodorowęglanów. Wielu pacjentów chorych na raka ma wyjątkowo niski poziom wodorowęglanów, dlatego dobrym pomysłem jest również zbadanie poziomu wodorowęglanów. Możesz także sprawdzić swoje pH. Razem te testy mogą dać ci wskazówkę, czy wodorowęglan jest dobrym pomysłem dla ciebie.
Aby uzyskać bardziej szczegółową dyskusję na temat tej i innych kwestii związanych z nowotworami – w tym zagrożeń związanych z przewlekłą dietą wysokotłuszczową, która powoduje stres redukcyjny, odwrotny transport elektronów i więcej wolnych rodników – proszę wysłuchać wywiadu.
Wodór cząsteczkowy pomaga zapobiegać uszkodzeniom udarowym
Zagłębiamy się także w niektóre zalety wodoru molekularnego, który jest jedną ze specjalności LeBarona, odkąd jest założycielem Instytutu Wodoru Molekularnego.
„Ponieważ prowadzę badania nad wodorem gazowym, chciałem wspomnieć, dlaczego wodór jest tak interesujący… szczególnie w dziedzinie niedokrwienia i reperfuzji. Niedokrwienie [występuje] zawsze, gdy następuje zatrzymanie przepływu krwi… gdy nie ma tlenu, więc środowisko jest niedotlenione. To spowoduje pewne szkody spowodowane przez wolne rodniki, ponieważ wystąpi rozbieżność między dostępnością tlenu a przepływem elektronów…
Jednak większość uszkodzeń ma miejsce po stronie reperfuzji, kiedy serce zaczyna ponownie bić [w przypadku zawału serca], a blokada zostaje usunięta, dzięki czemu bogata w tlen krew może przepływać przez te tkanki. Cóż, teraz budzisz mitochondria i próbują one ponownie stać się aktywne, co kończy się produkcją dużej ilości wolnych rodników i uszkodzeń oksydacyjnych.
Pierwsze badanie, które naprawdę pokazało nam terapeutyczne działanie wodoru, miało miejsce w czasopiśmie Nature Medicine opublikowanym w 2007 roku. Był to model udaru i stwierdzono, że 2% wodór całkowicie zapobiegł uszkodzeniu mózgu...
Wodór spełnia kilka funkcji, ale jest to obróbka wstępna poprawiająca zdolność mitochondriów do przenoszenia tlenu. I faktycznie, niektóre dane wskazują, że wodór cząsteczkowy w jakiś sposób działa jak prostownik łańcucha transportu elektronów. To niezwykle fascynujące, ponieważ mówimy o tym, jak ważny jest łańcuch transportu elektronów.
Chcemy transportu elektronów do przodu, abyśmy mogli uzyskać produkcję ATP i uzyskać trochę wolnych rodników, z którymi możemy sobie poradzić. Czasami możemy uzyskać trochę odwrotnego łańcucha transportu elektronów, trochę więcej wolnych rodników, tylko dla pewnych efektów hormetycznych. Nie chcemy zbytnio wychodzić poza ten zakres homeostazy, a wodór może modulować cały proces jako prostownik.
Dzieje się tak, ponieważ w niektórych przypadkach będzie działać jako synchronizator elektronów, a czasami jako donor elektronów, aby wszystko dotarło tam, gdzie powinno. Jeśli spojrzysz na potencjał redoks różnych kompleksów – kompleksu 1, 2, 3 i 4 – a następnie spojrzysz na potencjał redoks gazowego wodoru przy fizjologicznym pH, jest on zgodny z oczekiwanym poziomem, tak że może uczestniczyć jako prostownik łańcucha transportu elektronów.”
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat podsumowanych tutaj tematów, koniecznie wysłuchaj całego wywiadu. Sprawdź także blog Dinkowa pod adresem www.haidut.me lub śledź go na Twitterze . Ma także setki filmów na YouTube na różnorodne tematy. Większe próbki prac Raya Peata są również dostępne bezpłatnie na dwóch stronach: wiki.chadnet.org/Ray-Peat i RayPeat.com .
Jeśli chcesz zgłębić naukę i zastosowanie wodoru molekularnego, sprawdź kursy LeBarona dostępne na stronie molekularnejhydrogeninstitute.org . Instytut oferuje cztery poziomy certyfikacji oraz kurs praktykanta, ale aby je wziąć, nie musisz być pracownikiem służby zdrowia.
DZIŚ DARMOWE ARTYKUŁY
1. 1Jak chronić swoje dziecko przed kłamstwami osób transpłciowych
2. 2Co podstawowe badania krwi mogą ujawnić na temat zdrowia?
3. 3Żadnych rolników, żadnego jedzenia
1
Markowski