Ardeny 1944. Ostatnia szansa Hitlera - Antony Beevor.pdf

(9411 KB) Pobierz

Adamowi Beevorowi

Linia frontu w regionie Ardenów przed rozpoczęciem niemieckiej ofensywy

Rozdział 1

Gorączka zwycięzców

czesnym rankiem 27 sierpnia 1944 roku głównodowodzący siłami

sprzymierzonych generał Dwight D. Eisenhower wyjechał z Chartres, by udać

się do nowo wyzwolonego Paryża. Generałowi Omarowi Bradleyowi, który mu tego

dnia towarzyszył, zapowiedział: „Jest niedziela. Wszyscy będą dłużej spali. Możemy

pojechać bez żadnego szumu”

. W praktyce jednak owa w założeniu „nieformalna

wizyta” we francuskiej stolicy wyglądała zgoła inaczej – cadillac Naczelnego Dowódcy

aliantów w kolorze ciemnooliwkowym poruszał się pod eskortą dwóch samochodów

pancernych, zaś kolumnę otwierał jeep wiozący generała brygady

Gdy dotarli do Porte d’Orleans, oczekiwała już na nich eskorta wydzielona z 38.

Szwadronu Rozpoznawczego Kawalerii. Dowodził nią generał major Leonard Gerow,

dobry znajomy Eisenhowera, w momencie przybycia głównodowodzącego wzburzony

z powodu niesubordynacji innego członka generalicji, Philippe’a Leclerca dowodzącego

francuską 2. Dywizją Pancerną, który odmawiał podporządkowania się wszelkim jego

rozkazom podczas natarcia na Paryż. Chcąc zrewanżować się krnąbrnemu generałowi,

poprzedniego dnia Gerow, który uważał się za wojskowego gubernatora francuskiej

stolicy, zapowiedział, że Leclerc wraz z podlegającą mu dywizją nie wezmą udziału

w paradzie zwycięstwa generała de Gaulle’a, mającej przejść ulicami od Łuku

Triumfalnego do katedry Notre Dame. Zamiast zaszczytów Leclercowi wyznaczono

zadanie „kontynuowania bieżącej misji, to znaczy oczyszczania Paryża i okolic

z żołnierzy wroga”

. Podczas całej kampanii wyzwalania francuskiej stolicy Leclerc

co prawda konsekwentnie ignorował rozkazy Gerowa, jednak w ramach wyjątku

rankiem tego dnia postanowił wyprowadzić część podlegającej mu dywizji za miasto.

Oddelegowane na północ oddziały skierowały się ku Saint-Denis, by zaatakować

umocnienia Niemców.

Paryskie ulice świeciły pustkami, ponieważ wycofujący się okupanci zarekwirowali