O szczesciu_ podroz filozoficzna - Frederic Lenoir.pdf

(1076 KB) Pobierz

Redaktor prowadzący

Małgorzata Cebo-Foniok

Redakcja stylistyczna

Dorota Kielczyk

Korekta

Hanna Lachowska

Anna Raczyńska

Koncepcja artystyczna okładki

Marek Wilhelmi

Projekt graficzny okładki

Małgorzata Cebo-Foniok

Zdjęcie na okładce

Zdjęcie autora

Tytuł oryginału

Du Bonheur. Un voyage philosophique

For the Polish edition

ISBN 978-83-241-6148-5

Warszawa 2016. Wydanie I

Wydawnictwo AMBER Sp. z o.o.

02-954 Warszawa, ul. Królowej Marysieńki 58

tel. 620 40 13, 620 81 62

www.wydawnictwoamber.pl

Konwersja do wydania elektronicznego

P.U. OPCJA

juras@evbox.pl

Prolog

Bezustannie należy zabiegać o to, co nam może

przysporzyć szczęścia; bo kto posiadł szczęście, ma

wszystko, co w ogóle mieć można. A kogo szczęście

ominęło, ten robi wszystko, by je zdobyć

[1]

EPIKUR

uż od wielu lat mam zamiar napisać książkę o szczęściu i od

wielu lat nieustannie odkładam ten projekt. Mimo że dążenie do

szczęścia

jest

prawdopodobnie

czymś

najsprawiedliwiej

rozdzielonym na świecie, nie jest łatwo o nim pisać. Jak wielu

innych, irytuje mnie masowe nadużywanie tego słowa, zwłaszcza

w reklamach, podobnie jak zalew książek oferujących rzekomo

gotowe

„recepty”

szczęście.

Ciągłe

wysłuchiwanie

powtarzanych na prawo i lewo bezmyślnych wypowiedzi na ten

temat sprawia, że zagadnienie szczęścia traci wartość i staje się

nużące w odbiorze. Ale pomimo tej banalizacji i pozornej

prostoty, pytania o szczęście nadal są fascynujące i łączą się z

trudnym do rozwikłania splotem czynników.

Jedną z przyczyn takiego stanu rzeczy jest sama natura

szczęścia: w pewnym sensie jest ono równie nieuchwytne jak

woda czy wiatr. Już myślimy, że zdołaliśmy je znaleźć, a ono

wymyka nam się z rąk. Kiedy próbujemy je zatrzymać, ucieka.

Czasem ulatnia się tam, gdzie mamy nadzieję je spotkać, i

pojawia się w najmniej oczekiwanym momencie. Zdarza się też,

że dostrzegamy je dopiero wówczas, gdy dotyka nas zły los:

„Rozpoznałem szczęście po dudnieniu jego oddalających się

kroków”, pisał ładnie Jacques Prévert. A przecież – sam się o tym

przekonałem – pogoń za szczęściem nie jest wcale dążeniem

bezsensownym. Naprawdę można być szczęśliwszym, gdy się

rozmyśla nad własnym życiem, doskonali się, uczy dokonywać

najrozsądniejszych wyborów, a nawet zmienia swój sposób

myślenia, swoje przekonania czy to, jak postrzegamy siebie i

świat. Wielki paradoks szczęścia polega na tym, że jest

nieokiełznane, ale też da się oswajać. Zależy w równym stopniu

od losu, od szczęśliwego trafu, co od racjonalnego i rozmyślnego

działania. Niemal dwa i pół tysiąca lat temu grecki filozof

Arystoteles zwracał już uwagę na tę dwoistość: „Stąd rodzi się też

pytanie, czy szczęście można uzyskać poprzez naukę, czy przez

przyzwyczajenie lub inny jakiś rodzaj ćwiczenia, czy też dzięki

jakiemuś zrządzeniu boskiemu lub dzięki przypadkowi”

[2]

Inną

komplikacją

jest

nadzwyczaj

względny

charakter

szczęścia, które różni się w zależności od kultury, od człowieka, a

także od fazy życia każdego z nas. Często przybiera postać tego,

O szczesciu_ podroz filozoficzna - Frederic Lenoir.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: