Żydzi potwierdzają rewolucja bolszewicka była żydowskim spiskiem przeciwko chrześcijańskiej Rosji.docx

Żydzi potwierdzają: rewolucja bolszewicka była żydowskim spiskiem przeciwko chrześcijańskiej Rosji

Jews Admit The Bolshevik Revolution Was A Jewish Plot Against Christian Russia

UWAGA RED. – Coś do przemyślenia: Car pochodzi od Cezara i ostatnia rosyjska dynastia nazywała się ROMANov.

J.POST – "Mojżesz wyprowadził Żydów z Egiptu, Stalin wyprowadził ich z Politburo", szeptali weterani rewolucji bolszewickiej, kiedy do brzegów rzeki Moskwa zbliżała się zima 1927.

Rewolucja która wybuchła 100 lat temu w tym tygodniu, obróciła się przeciwko swoim boha-terom, kiedy Józef Stalin prowadził czystki z protegowanych, konfidentów i pomocników  Władimira Lenina. Wypędzenie wtedy Leona Trockiego z Partii Komunistycznej było tylko początkiem antyżydowskiego ataku jaki będzie trwał sporadycznie do śmierci Stalina.

Żydowscy liderzy rewolucji znikali dużo wcześniej niż komunizm o który walczyli, ale wielu Rosjan – do dnia dzisiejszego – dalej widzą rewolucję jako żydowski spisek.

Zastępcy Lenina Lev Kamenev (oryg. Rozenfeld) i Grigory Zinoviev (ur. Hirsch Apfelbaum) i jego skarbnik Grigori Sokolnikov (Girsh Yankelevich Brilliant) byli wszyscy Żydami, jak i byli nimi Karl Radek (Sobelsohn), współautor Sowieckiej Konstytucji, Maxim Litvinov (Meir He-noch Wallach-Finkelstein), minister spraw zagranicznych ZSRR do czasu usunięcia go żeby Stalin mógł zawrzeć pakt z Hitlerem.

Jest to oczywiście, oprócz samego Trockiego, budowniczego Armii Czerwonej i jedynego 'Sowieta', który pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych i obrony.

Przysłowiowo, Żyd - Yakov Sverdlov – nadzorował nocną egzekucję Cara Mikołaja, Carycy Aleksandry i ich pięciorga dzieci.

Żydowscy rewolucjoniści byli też widoczni poza Rosją.

W Niemczech, filozof-ekonomistka Róża Luksemburg prowadziła nieudaną rewolucję w 1919, zanim została złapana, pobita pałkami, zastrzelona i wrzucona do kanału. Na Węg-rzech, Bela Kun – ur. Kohn – prowadził krótkotrwały komunistyczny zamach kilka miesięcy po mordzie Luksemburg.

W Rumunii, Ana Pauker – oryginalnie nauczycielka hebrajskiego Hannah Rabinsohn, i póź-niej pierwsza kobieta na świecie minister spraw zagranicznych – skutecznie rządziła krajem za Stalina, zanim wypadła z łask i ostatnie lata spędziła w areszcie domowym.

W Czechosłowacji, Rudolf Slansky był drugim najpotężniejszym człowiekiem przed jego pro-cesem publicznym i egzekucji razem z 11 innymi ważnymi komunistami żydowskimi.

W Polsce, 2 z 3 stalinistów, którzy prowadzili jej przejście na komunizm - Hilary Minc, który kolektywizował jej gospodarkę, i Jakub Berman, szef jej tajnej policji – byli Żydami.

Krótko mówiąc, rewolucja była tak zatłoczona Żydami, że trzeba było się zastanawiać czy "Żydzi" byli z natury rewolucjonistami.

Stulecie później jest jasne, że nie byli.

WSPÓŁCZEŚNI ŻYDZI są konserwatywni.

Teraz Żydzi są w przeważającej mierze naukowcami, bankierami, biznesmenami, prawni-kami, lekarzami, dziennikarzami, literatami i politykami, którzy nie zachęcają swoich dzieci do dołączania do proletariatu. Tak, wielu Żydów daje biednym dużo jałmużny, a także przywra-ca różne socjaldemokratyczne formacje polityczne, ale ogólnie rzecz biorąc, Żydzi zajmują się teraz raczej zachowaniem porządku społeczno-politycznego, niż wywracaniem go do góry nogami.

W Izraelu bezwstydnie burżuazyjne społeczeństwo, które niegdyś było nabożnie socjali-styczne, czci prywatną przedsiębiorczość, indywidualizm i hedonizm, kiedy premier, którego ludzie wciąż wybierają, pali cygara i szczyci się tym, że ograniczył wydatki socjalne, sprzedał spółki publiczne i uwolnił siły rynkowe. Od czasu powrotu rewolucji w 1968, Żydzi nie byli postrzegani jako karykatura kwestionująca bogate elity, kiedy Mark Rudd (Rudnitsky) i David Shapiro zagrali w studenckim przejęciu Low Library Uniwersytetu Columbia, a "Czerwony" Daniel Cohn-Bendit kierował studenckimi zamieszkami we Francji.

Dlaczego więc w 1917 Żydzi byli tak niespokojni, i dlaczego dzisiaj są tak spokojni? To bar-dzo proste.

Do 1917 rosyjskie żydostwo źle traktowano. Wszystkie kraje na zachód od nich zniosły wszelkie antyżydowskie prawa, politykę i zarządzenia, a carowie dalej wsadzali Żydów do Strefy Osiedlenia, ograniczali ich dostęp do wyższej edukacji, blokowali ich wolność podróżowania, zrzeszania się i wypowiedzi, i okazjonalnie zachęcali też do pogromów. Żydzi byli prowokowani, i rewolucja była ich kontratakiem.

Rewolucyjni Żydzi chcieli przynależeć, i niektórzy z nich chcieli sprawić by wszyscy przynale-żeli – wszędzie i natychmiast. Było to utopijne pragnienie, o które podejrzewa się Trockiego et al, którzy pozostali zarażeni mesjanistycznym bakcylem judaizmu, którego przysięgli się pozbyć.

Bez względu na przyczynę, ta potrzeba zniknęła.

BYŁ TAM, oczywiście, inny pomysł, który obiecał Żydom przynależność w inny sposób, pomysł który w 1920 zestawił z bolszewizmem nikt inny niż typowo wnikliwy i wizjonerski Winston Churchill: idea syjonizmu.

"Rozpoczynająca się teraz walka między Żydami syjonistycznymi i bolszewickimi, jest nieco mniejsza niż walka o duszę narodu żydowskiego", napisał on w Illustrated Sunday Herald, po odnotowaniu "roli odegranej w tworzeniu bolszewizmu i w faktycznym doprowadzeniu do rewolucji rosyjskiej przez tych międzynarodowych i w większości ateistycznych Żydów", roli, która "prawdopodobnie przeważa nad wszystkimi innymi".

"Gdyby, co może się zdarzyć, za naszego życia nad brzegami Jordanu miałoby powstać państwo żydowskie… które mogłoby składać się z 3 lub 4 mln Żydów", ocenił teraz, "wyda-rzenie miałoby miejsce w historii świata, co z każdego punktu widzenia byłoby korzystne".

To było na pewno korzystne dla rosyjskich Żydów, których potomkowie w końcu przybyli tłumnie do żydowskiego państwa, tak bardzo, że sama Jerozolima jest dziś domem dla większej liczby Żydów niż cała Rosja.

Rosyjskie żydostwo wyjechało do żydowskiego państwa, bo tu będą wolni studiować co chcą, mieszkać gdzie chcą, awansować tak wysoko jak mogą się wspiąć, a nawet zostać ministrem obrony, rzecznikiem Knessetu i przewodniczącym Agencji Żydowskiej. Wiedzieli, że będą przynależeć.

Żydzi którzy wyruszyli by odkupić nie swój naród, a całą ludzkość, skończyli bici pałkami jak Róża Luksemburg, powieszeni jak Rudolf Slansky, zadźgani szpikulcem do lodu jak Trocki lub zastrzeleni przez pluton egzekucyjny jak Bela Kun. Choć do samego końca nie chcieli się do tego przyznać – nie przynależeli.

https://theuglytruth.wordpress.com/2017/11/11/jews-admit-the-bolshevik-revolution-was-a-jewish-plot-against-christian-russia/