Życie cukrem pisane dla rowiesnikow i samego malego cukrzyka.pdf

(9986 KB) Pobierz

Życie cukrem pisane…

Życie cukrem pisane…

Autor: Elżbieta Dębska

Rysunki: Dominika Zamarlik

Publikacja powstała w ramach projektu „Kompleksowe wsparcie środowiska diabetyków poprzez

edukację obywatelską i działania rzecznicze” prowadzonego przez Biuro Inicjatyw Międzynarodowych

oraz Ogólnopolską Federację Organizacji Pomocy Dzieciom i Młodzieży Chorym na Cukrzycę

ECORYS

Euroregion Bałtyk

Projekt współ nansowany przez Szwajcarię w ramach szwajcarskiego programu współpracy

z nowymi krajami członkowskimi Unii Europejskiej

Opowiem wam o pewnej chorobie, którą nazy-

wamy cukrzycą. Może w waszej rodzinie ktoś starszy

choruje na tę chorobę – babcia albo czyjaś ciocia?

Nakłuwają sobie palce i robią badanie krwi, przyjmu-

ją tabletki i często narzekają, że nie mogą jeść słody-

czy. Ja opowiem o cukrzycy, na którą chorują dzieci

w różnym wieku: i takie małe jak wy, i te starsze. Może

się zasmuciliście, że będzie to opowiadanie o chorych

dzieciach? Postaram się, by nie było smutno. Zoba-

czycie, że można nauczyć się dobrze leczyć nawet tak

trudną chorobę. Chore dzieci też są uśmiechnięte, we-

sołe, mogą się bawić, chodzić do przedszkola, do szko-

ły i dobrze się uczyć.

Pewnie zastanawiacie się, co to za cho-

roba – ta cukrzyca? Postaram się odpowie-

dzieć na wasze pytanie, używając przykładu.

Aby samochód mógł jeździć, potrzebne jest

paliwo, które wlewamy na stacji benzynowej

do specjalnego dużego zbiornika i dalej od-

powiednimi rurkami dostaje się ono do silni-

ka. Ale żeby silnik samochodowy uruchomić,

konieczne są kluczyki, których często szukają

wasi rodzice, bo nie pamiętają, gdzie je po-

łożyli. Na szczęście, zawsze je znajdują lub,

w razie czego, mają drugie, zapasowe.